secundair logo knw 1

Foto: Clker-FRee-Vector-Images via Pixabay

Er zijn in de praktijk verschillende tekortkomingen bij het afgeven van certificaten voor veiligheid en kwaliteit. Zo is de uitwisseling van informatie vaak onvoldoende en hebben sommige certificerende organisaties een dubbele rol. De problemen blijken groter dan gedacht, meldt de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) in een tussenrapportage van een eigen onderzoek. Er is daarom een beter toezicht op certificerende instellingen nodig.

In het onderzoek kijkt de ILT naar het eigen toezicht in 35 certificeringsstelsels op taken die worden uitgevoerd door erkende of aangewezen partijen of zijn uitbesteed aan private partijen. In totaal geven ongeveer 1.500 organisaties honderdduizenden certificaten, vergunningen en diploma’s af. De certificering betekent dat een product of dienst voldoet aan de wettelijke eisen voor veiligheid en kwaliteit. Voor de meeste stelsels waarop de ILT toezicht houdt, is het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat verantwoordelijk.

Signalen van binnen en buiten waren aanleiding om de certificeringsstelsels te onderzoeken, meldt de Inspectie Leefomgeving en Transport. Daarvan is eind vorige week de tussenrapportage Meer inzicht in en toezicht op certificering gepubliceerd. Hierin staan de resultaten van het onderzoek naar zes certificeringsstelsels op het gebied van bodem, spoor, binnenvaart, koopvaardij, luchtvaart en luchtverontreinigende stoffen.

Problemen groter dan gedacht
De ILT signaleert een patroon en komt tot deze conclusie. “De maatschappij moet erop kunnen vertrouwen dat een certificaat of erkenning verantwoord is afgegeven. Dit vertrouwen kan nu niet altijd voldoende worden waargemaakt binnen de stelsels waarin de ILT een rol speelt.” Na het onderzoek van de eerste zes stelsel blijken de problemen groter dan gedacht, aldus de ILT.

De inspectiedienst noemt als voorbeeld het dodelijk ongeluk op een historisch zeilschip uit augustus 2022, waarbij een meisje om het leven kwam toen een giek als gevolg van houtrot afbrak. In 2016 waren er bij een vergelijkbaar ongeval drie dodelijke slachtoffers. Deze incidenten zorgden voor veel vragen over de betrouwbaarheid van certicificaten. De ILT stelde vast dat bijna 15 procent van de schepen van de bruine vloot (professionele passagiersvaart met traditionele zeilschepen) geen geldige certificaten hebben.

Onvoldoende uitwisseling van informatie
Volgens de ILT gaan er bij de zes onderzochte stelsels verschillende dingen in de praktijk niet goed. Zo wisselen certificerende instellingen onvoldoende informatie uit. Daardoor kan er onvoldoende toezicht worden gehouden.

Een ander tekortkoming is dat sommige organisaties meerdere rollen hebben die niet altijd goed bij elkaar passen. Dat kan hun onafhankelijkheid en onpartijdigheid negatief beïnvloeden. De ILT maakt zich verder zorgen over het feit dat private partijen die op dat moment voor de overheid werken, ook een commercieel belang hebben. Als zij de regels voor certificering streng hanteren, bestaat het risico dat klanten overstappen naar concurrenten.

Oproep tot verbetering
De Inspectie Leefomgeving en Transport verwacht dezelfde problemen ook te ontdekken bij de andere 29 certificeringsstelsels, onder meer op het terrein van drinkwater. Daarom wil de toezichthouder deze stelsels zo snel mogelijk onderzoeken.

De ILT doet met de tussenresultaten tevens een dringende oproep aan alle betrokken partijen om zowel de werking van de stelsels als hun eigen rol daarin te verbeteren. Verder werkt de ILT aan verbetering van haar eigen systeemtoezicht en de erkenningsprocedures van certificerende instellingen. “Alleen als iedereen meedoet kunnen we het vertrouwen versterken en nog belangrijker, schade aan mens en milieu verminderen”, is de slotzin in de tussenrapportage.

BEKIJK OOK

Video tv-programma Nieuwsuur

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.