secundair logo knw 1

De overmaat op stikstof leidt tot uitspoeling naar het oppervlaktewater, met giftige algenbloei tot gevolg. Foto WUR

De grenzen voor het gebruik van stikstof worden vooral in Noordwest-Europa en delen van China en India fors overschreden. In Afrika en Zuid-Amerika daarentegen is juist ruimte voor meer stikstof. Dat blijkt uit een onderzoek van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL), de Universiteit Utrecht en Wageningen University & Research (WUR).

Eerder al werd duidelijk dat de mensheid de planetaire grenzen (‘planetary boundaries’) voor het gebruik van stikstof overschrijdt. Wetenschappers van de drie instituten hebben die grenzen nu voor het eerst regionaal in kaart gebracht. Zij publiceren hierover in het tijdschrift Nature.

Het concept planetary boundaries werd in 2009 geïntroduceerd door de Zweedse aardwetenschapper Johan Rockström. Hij stelde negen grenzen vast waarbinnen de mensheid moet opereren om duurzaam gebruik te kunnen blijven maken van de hulpbronnen op aarde.

Zes jaar later werd in een artikel in Science gesteld dat drie van deze grenzen, waaronder die voor stikstof, al waren overschreden. Dit voorjaar werd water, in een artikel in Nature Reviews Earth & Environment, daaraan als zesde categorie toegevoegd.

Veelkoppig monster
De eerdere schattingen voor een planetaire stikstofgrens hielden geen rekening met de regionale verschillen in de gevoeligheid van ecosystemen voor stikstofvervuiling en stikstofverliezen uit de landbouw en andere bronnen. In deze nieuwe studie worden de regionale verliezen van stikstof vergeleken met berekende (globale, geen nationale) regionale grenswaarden voor de effecten op de natuur- en waterkwaliteit.

 

2010 kaartje stikstofgrenzen

 

Daaruit blijkt volgens de onderzoekers dat stikstof een "veelkoppig monster" is. "Er zitten grote verschillen tussen regio’s, zowel in de mate van overschrijding als ook in de problemen die stikstof veroorzaakt", zegt onderzoeker Lena Schulte-Uebbing van het PBL. "In sommige regio’s zijn de grenzen voor waterkwaliteit overschreden, in andere de grenzen voor effecten op landnatuur, en in weer andere regio’s allemaal."

Hoge overschrijdingen in Noordwest-Europa, India, Pakistan, Oost-China en delen van de Verenigde Staten staan tegenover onderbenutting in veel landen in Zuidoost-Azië, Zuid-Amerika en Afrika. Daar raken gronden uitgeput doordat voedingsstoffen aan de bodem worden onttrokken. Die wordt daardoor steeds minder geschikt voor voedselproductie.

Efficiënter gebruik
"Het veranderen van de stikstofverdeling over de wereld is belangrijk", stelt WUR-onderzoeker Wim de Vries. "Maar zelfs als de bemesting op wereldschaal ruimtelijk optimaal wordt toegediend, kan er nog sprake zijn van overschrijding van een wereldwijde grens voor stikstof."

"Om de wereld te voeden zonder de regionale en planetaire stikstofgrenzen te overschrijden, moeten we stikstof in de landbouw veel efficiënter gebruiken. Daarnaast moeten we verliezen uit niet-agrarische stikstofbronnen, zoals rioolwater en industrie, verminderen. Dat vraagt dus om gecoördineerde actie."

 

LEES OOK
H2O-bericht: Planetaire grens is ook bereikt voor 'groen water' 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.