Rijkswaterstaat wil zandsuppleties langs de kust vanaf 2030 emissieloos uitvoeren. De waterschappen zitten op hetzelfde spoor bij dijkversterkingen. Grootste bron van CO₂-uitstoot is het materieel: van vrachtwagens en graafmachines tot sleephopperzuigers. Vrijwel alles nog door diesel aangedreven. Hoe ga je naar nul? De eerste winst zit in slim ontwerpen: hoe minder grondverzet, hoe minder uitstoot.
door Hans Oerlemans
De primeur gaat naar de Stenendijk Hasselt aan het Zwarte Water in Overijssel. Deze historische dijk wordt gerestaureerd en versterkt met een (elektrisch geslagen) damwand. Waterschap Drents Overijsselse Delta gunt het project aan een bouwcombinatie met Dura Vermeer en Ploegam. Het wordt de eerste emissieloos uitgevoerde dijkversterking van het Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP).
Emissiebeperking weegt zwaar bij nieuwe aanbestedingen zoals Sterke Lekdijk (55 km), Meanderende Maas (26 km), Wolferen-Sprok (13 km), Grebbedijk (5,5 km) en Hansweert (5 km). “Twee jaar geleden sprak nog niemand erover en nu zitten we er middenin”, zegt Jan Baltissen, adviseur duurzaamheid bij het HWBP. “Het gaat hard en de impact is groot. Dit vraagt om anders ontwerpen, anders aanbesteden en anders aangedreven materieel. De waterschappen dagen de markt uit om samen aan innovatieve oplossingen te werken.”
