secundair logo knw 1

In Polen is gekozen voor een unieke aanpak van de verandering van het klimaat: de 44 steden met meer dan honderdduizend inwoners gaan gezamenlijk deze uitdaging te lijf. Arcadis staat hen met raad en daad bij. De ontwerp- en consultancyorganisatie past de methode The Resilient Pathway toe, waarbij integrale oplossingen vooropstaan.

De Poolse steden krijgen in toenemende mate te maken met vooral waterproblemen als gevolg van de klimaatverandering, zoals hevige buien, overstromingen en in bergachtig gebied modderstromen. Daarin verschilt hun situatie niet van die van veel andere Europese steden. Wel hoe de overheid dit aanpakt, vertelt David van Raalten, Europees directeur water management van Arcadis. “In Polen moeten de steden van ver komen. Daarom heeft de regering besloten de stedelijke klimaatproblematiek als één groot project op te pakken. Dat zie je wereldwijd nergens anders.”

Van Raalten is in zijn nopjes met de opdracht die twee jaar duurt. “Het geeft een enorme boost aan onze water- en milieutak in Polen. Onze mensen daar worden er heel vrolijk van. We kennen de situatie erg goed, omdat we in het land meerdere kantoren hebben. Dat heeft natuurlijk geholpen met het binnenhalen van de opdracht, in combinatie met onze mondiale expertise bij de aanpak van klimaatverandering.”

Arcadis werkt met een aantal Poolse kennisinstituten samen in een consortium. De opdracht levert ongeveer 30 miljoen zloty op, omgerekend 6 miljoen euro. Van Raalten: “Een zeer groot bedrag, zeker gezien de lagere tarieven in Polen. Daarvan gaat een kwart naar Arcadis. Het is onze grootste klus voor klimaatadaptatie in de wereld.”

Regionale teams van Arcadis gaan ieder een aantal Poolse steden adviseren. Zij gebruiken de methode The Resilient Pathway, die de ontwerp- en consultancyorganisatie al toepast in onder meer Boston, Pittsburgh en Vejle. “Deze steden zijn enthousiast hierover”, zegt Van Raalten. “Het barst van de goede technologische oplossingen, dat is het probleem niet. Het grote voordeel van onze benadering is de integrale blik: wat zijn goede oplossingen voor de klimaatproblematiek in het kader van de bredere stedelijke opgaven? Het gaat om slimme combinaties waarmee onnodige kosten worden voorkomen.”

De methode bestaat uit vijf fasen: ‘scoping’, ‘optioneering’, stellen van prioriteiten, vastleggen van afspraken in een contract en uitvoering. Vooral in de eerste twee fasen zit volgens Van Raalten de meerwaarde. “Bij ‘scoping’ gaat het nadrukkelijk om het in kaart brengen van verandermomenten en de mogelijkheden die ze bieden. Je betrekt gelijk alle relevante partijen erbij. ‘Optioneering’ houdt in dat je met een grondige aanpak opties uitwerkt en ook goed kijkt naar de financieringsmogelijkheden.”

Van Raalten vertelt dat de verandermomenten heel verschillend kunnen zijn. “Bijvoorbeeld onderhoud van de riolering of beleid van het stadsbestuur voor een groene stad. Daaraan worden meteen water- en andere klimaatmaatregelen verbonden.” Van Raalten vindt dat in Nederland gemeenten, provincies en waterschappen hierbij veel kansen laten liggen. “Dit blijkt uit een onderzoek dat we in november 2016 hebben gepubliceerd. Slechts ongeveer de helft van de decentrale overheden neemt maatregelen voor klimaatadaptatie mee bij onder andere nieuwbouw en geplande werkzaamheden.”

Meer informatie over de houding van Nederlandse overheden.

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Beste Carel, in de podcast kun je vinden op Spotify en  Apple Podcasts. Je kunt hem ook online beluisteren via de link in het bericht
Mooi! Jammer dat ik de serie niet terugvind als ik zoek in de NRC Podcast app.
Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”