secundair logo knw 1

Replica van de historische trekschuit ‘Den eersten Snik’

Na Amsterdam heeft Leiden het meeste water in de stad, met 110 kilometer watergangen en 28 kilometer singels en grachten in het centrum. In de nieuwe Leidse omgevingsvisie is water dan ook cruciaal, zoals blijkt uit de Blue Deal Leiden Waterstad. Tijdens een waterconferentie deze week werd de essentie van het groenblauwe toekomstplan toegelicht: behoud en versterk het open water, maak er meer gebruik van.

door Barbara Schilperoort

De Leidse Blauwpoortsbrug gaat meestal alleen open bij de intocht van Sinterklaas. Maar woensdag ging hij ook omhoog om een replica van de historische trekschuit ‘Den eersten Snik’ door te laten. Vrijwilligers op een scheepswerf in Maassluis bouwden het schip nauwkeurig na. De vaartocht naar Leiden vond plaats om aandacht te vragen voor de waterconferentie over de ‘Blue deal Leiden Waterstad.’ Essentie van deze Blue Deal is: behoud en versterk het open water, maak er meer gebruik van. Zoals vroeger.

Zo’n honderd deelnemers waren op uitnodiging van het organiserende Waterambacht Leiden samengekomen in de Marekerk. Het is - naar men zegt - een van de eerste Protestantse kerkgebouwen, neergezet in de 17e-eeuw en nog steeds in gebruik. Op de kansel ligt een grote bijbel opengeslagen, bij binnenkomst ligt een stapel kleinere exemplaren klaar voor bezoekers aan de diensten. De kerk is genoemd naar de Lange Mare, de oude veenrivier die hier ooit stroomde en waarvan het Waterambacht hoopt dat deze op een gegeven moment weer zal worden uitgegraven, zoals dagvoorzitter John Steegh, vroegere wethouder voor GroenLinks, bepleit.

Blue deal
Aanwezigen zijn inwoners van de binnenstad, vertegenwoordigers uit de lokale en regionale politiek, mensen van het waterschap, wetenschappers, deskundigen uit de watersector en ‘gewone’ belangstellenden. Net zo divers zijn de achtergronden van de water-ambachtslieden zelf: hoofdredacteur van de Waterkampioen, hoogheemraad, schipper, bouwkundige, cartograaf, stedenbouwkundige, geoloog, bioloog.

De Blue Deal Leiden Waterstad is het resultaat van een inventarisatie van ideeën en wensen die leven bij mensen die op de een of andere manier bij het water zijn betrokken. De korte termijn-agenda loopt tot 2022 en bevat onder meer het dempen van het Korte Rapenburg, het parkeervrij maken van een aantal grachten, het mogelijk maken van veilig zwemmen, een plan voor het scheiden van riolering en waterberging, het organiseren van openbaar vervoer en transport over stedelijk en regionaal water. In de lange termijnvisie (tot 2040) die bij de Omgevingswet aanhaakt, zullen dergelijke plannen verder worden uitgewerkt.

Maatschappelijk opgaven
De rapporten van de IPCC en het KNMI liegen er niet om, begint Rogier van de Sande, dijkgraaf Hoogheemraadschap van Rijnland, zijn betoog. De gevolgen van klimaatveranderingen zijn al duidelijk merkbaar, zoals deze zomer in Limburg was te zien. Weersextremen vinden nu al plaats, er is wateroverlast maar er zijn ook tekorten. Problemen met bodemdaling, het verlies van biodiversiteit, de bouwopgave, stikstofcrisis. Enzovoorts.

“We staan met zijn allen voor grote maatschappelijke opgaven. Als waterschap kunnen we die niet in ons eentje oplossen. Evenmin als gemeenten, regio’s en provincies daartoe in staat zijn. Maar we kunnen wel bijdragen aan oplossingen. Want water moet sturend zijn bij de inrichting van ons land, bij alle ruimtelijke ordeningsvraagstukken.” Om die reden bepleit hij een sterke regierol voor de landelijke overheid. Zijns inziens zijn landelijke normen nodig. Net zoals er landelijke normen voor bijvoorbeeld brandveiligheid gelden. Die verschillen ook niet per gemeente of regio, al naar gelang de hier of daar heersende opvattingen, houdt hij toehoorders voor.

Aan de Leidse grachten
Na Amsterdam heeft Leiden het meeste water in de stad, met 110 kilometer watergangen en 28 kilometer singels en grachten in het centrum. In de nieuwe Leidse omgevingsvisie is water cruciaal, vertelt Ashley North, GroenLinks wethouder voor Duurzaamheid, Mobiliteit en Beheer Openbare Ruimte.

De gemeente wil een groenblauw netwerk creëren - het Singelpark is daarvan een mooi begin - en water meer ‘beleefbaar’ maken. “Je moet er, met andere woorden, van kunnen genieten, zowel erin (om te zwemmen en te varen) als wandelaar langs autovrije grachten. Met de bouw van grote parkeergarages tegen het centrum aan, kunnen parkeerplaatsen langs de grachten verdwijnen.” En dan is het volgens hem zelfs voorstelbaar om water terug te brengen in het Kort Rapenburg.

Vervoer over water
Het Delftse City Barge ontwikkelt speciale schepen en scheepjes, met een geringe diepgang en emissievrij (want met oplaadbare batterijen) die bij uitstek geschikt zijn voor transport over stedelijk binnenwater. En daarbuiten. Medeoprichter Peter de Bruijn vertelt hoe in Utrecht bijvoorbeeld het bouwafval van een gesloopt pand over water naar de rand van de stad is vervoerd en dat later de oude bakstenen weer naar een andere plek in de stad zijn getransporteerd om te worden hergebruikt in een ander bouwproject. Vooral historische binnensteden zijn niet berekend op zware vrachtwagens, betoogt hij. “Ze veroorzaken opstoppingen, zijn lawaaiig, stoten CO2 uit, vervuilen de lucht. Zulk vervoer over water is een duurzaam alternatief.”

Watertoets
Veilig en schoon water, waar het fijn is te recreëren. Water optimaal gebruiken bij klimaatadaptatie. Meer biodiversiteit. Emissievrij transport over water. Meer (doorgaande) vaarwegen. Mooiere grachten (zonder auto’s en mét meer groen). Dat zijn de ambities van de Blue Deal Waterstad Leiden, resumeert Henk Hegeman, voorzitter van het Waterambacht.

Verdere uitwerking gebeurt in nauwe samenwerking met bewoners en wijkverenigingen, politiek, ondernemers, overheden, de universiteit en ieder ander die wil meedenken en meedoen. “De komende maanden zullen we de programma’s van politieke partijen beoordelen op de rol van water. Daarvoor hebben we een speciale ‘Watertoets’ ontwikkeld. Maar partijen kunnen ook tevoren advies aan ons vragen. We stellen onze kennis en expertise graag beschikbaar.” Ook aan andere gemeenten. Want het behouden en versterken van open water kan overal. Er meer gebruik van maken. Zoals vroeger, ten tijde van de trekschuit.

MEER INFORMATIE
Blue Deal Leiden (pdf)

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest. 
De heer Revis is afkomstig uit een openlijk natuurvijandige partij als de VVD. Ook als wethouder RO in Den Haag is van hem geen enkel, ik herhaal, geen enkel groen feit bekend, tenzij ik iets heb gemist. SBB heeft zware klappen opgelopen door de Bleker-bezuinigingen. Zo is in de provincie Zuid-Holland de subsidie voor onderhoud en beheer gedaald van 45% naar 25%. SBB staat op het punt om natuur- en recreatiegebieden af te sluiten. Om in kabinetstermen te spreken een natuurcrisis. Ondanks dat we van de heer  Revis qua achtergrond niets mogen verwachten, zou hij, je weet het maar nooit, juist vanwege zijn achtergrond, SBB goede diensten kunnen bewijzen. Ik wens hem uiteraard veel succes en waar wij als KNNV-afdelingen Zuid-Holland kunnen steunen, zullen we dat beslist doen.
Huub van 't Hart, secretaris Natuurbescherming KNNV Natuurlijk Zuid-Holland