secundair logo knw 1

De economie van de Europese Unie is sterk afhankelijk van de beschikbaarheid van water voor gewassen in andere werelddelen. Toenemende waterschaarste en droogte hebben een negatieve invloed op de import van onder meer sojabonen, rijst en koffie, stelt het Water Footprint Network.

Volgens de vandaag gepubliceerde studie gebruikt de EU jaarlijks ongeveer 668 kubieke kilometer water voor alle goederen die de unie produceert, consumeert en exporteert. Daarbij ligt 38 procent van de vraag naar water buiten haar grenzen. Deze vraag is vrijwel volledig bestemd voor landbouwproducten. Bij twee derde van het buitenlandse water waarvan de EU afhankelijk is, gaat het om negen landen.

Dat maakt de economie van de EU-landen kwetsbaar voor de toenemende waterschaarste en droogte door de klimaatverandering. Een van de sectoren die hiervan veel last heeft, is de vlees- en melkindustrie. De sojabonen die nodig zijn voor de productie, komen voornamelijk uit waterarme en droge gebieden.

Op de kortere termijn wordt vooral de import van sojabonen, rijst, suikerriet, katoen, amandelen, pistaches en druiven bedreigd. Volgens de onderzoekers zijn deze producten vaak zeer kwetsbaar, omdat zij voornamelijk uit gebieden komen waar water schaars is. Op de langere termijn komt de invoer van koffie en cacao in het geding, wanneer regenpatronen in de producerende landen veranderen. Dat zou dan een nog veel negatiever effect hebben op de Europese economie.

De onderzoekers vinden dat dit onderwerp in het beleid van regeringen en strategieën van bedrijven moet worden meegenomen. Investeringen kunnen de kwetsbaarheid van de Europese economie verminderen, zoals het vergroten van de weerbaarheid tegen droogte en het versterken van de ‘governance’ rondom water.

De studie van het Water Footprint Network is een onderdeel van het project Improving Predictions and Management of Hydrological Extremes (IMPREX). Volgens projectleider Bart van den Hurk van IMPREX maakt het rapport duidelijk dat de gevolgen van klimaatverandering geen lokaal of regionaal maar een wereldwijd verschijnsel zijn. Hierna wordt de kwetsbaarheid van de verschillende Europese sectoren door klimaatverandering verder onderzocht.

Lees hier meer over het onderzoek. 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Beste Carel, in de podcast kun je vinden op Spotify en  Apple Podcasts. Je kunt hem ook online beluisteren via de link in het bericht
Mooi! Jammer dat ik de serie niet terugvind als ik zoek in de NRC Podcast app.
Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”