secundair logo knw 1

De Europese Commissie beperkt de verkoop en het gebruik van undecafluorohexanoic acid  (PFHxA), een stof die behoort tot de per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS). Deze beperking is een belangrijke stap voorwaarts in het terugdringen van PFAS-emissies, aldus de Commissie. 

De maatregel wordt opgelegd in het kader van de REACH-verordening, de EU-wetgeving inzake chemische stoffen.

PFHxA wordt gebruikt als alternatief voor een ander reeds verboden PFAS, perfluoroctaanzuur (PFOA), en is evenals andere PFAS zeer persistent en mobiel in water. Het gebruik ervan vormt in bepaalde producten een onaanvaardbaar risico voor de menselijke gezondheid en het milieu, schrijft de Commissie, die zich voor de maatregel baseert op wetenschappelijke beoordeling door de ECHA comités.

Het besluit, schrijft de Commissie, staat los van het mogelijke verbod voor de hele PFAS-groep die het Europees Agentschap voor chemische stoffen (ECHA) aan het beoordelen is naar aanleiding van een voorstel uit 2023 van vijf Europese landen, waaronder Nederland.

De beperking van het gebruik van PFHxA gaat niet meteen in. Er geldt een overgangsperiode van 18 maanden tot 5 jaar, afhankelijk van het gebruik. Die tijd geeft producenten de gelegenheid over te stappen op veiligere alternatieven.

De beperking verbiedt de verkoop en het gebruik van PFHxA en PFHxA-gerelateerde stoffen in consumententextiel (zoals regenjassen), voedselverpakkingen (zoals pizzadozen), verzorging, (zoals waterafstotende sprays), cosmetica (zoals huidverzorgingsproducten) en in sommige toepassingen van blusschuim, zoals voor training en testen. 

Er komt geen restrictie op andere toepassingen van PFHxA, zoals in halfgeleiders, batterijen of brandstofcellen voor groene waterstof.

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Prachtplan Jos ! Nog een argument voor: grondwater is minder kwetsbaar dan oppervlaktewater in tijden van oorlogsdreiging. 
Plan B ja de Haakse zeedijk voor de kust van Nederland maar zelfs ook Belgie en Denemarken!
De grootste veroorzaker van de kostenstijgingen op water, energie en brandstof is de Rijksoverheid. De aandacht kan beter daar op gevestigd worden. De verhoging door de investeringen voor de drinkwaterleidingen is marginaal. Wel een verdiept in de belasting op leidingwater (voor kleingebruikers tot 300m3) van 0,5 EURO per m3? 
Om het helemaal compleet te maken neem ik aan dat beide heren met een zeilboot uit 1624 naar Nederland zijn gekomen om de CO2 voetprint niet teveel te verhogen.