Door de toenemende waterbehoefte rijst de vraag of zout water een alternatieve bron is voor de drinkwaterproductie in Nederland. Ontziltingstechnieken zijn er al jaren. Vaak gehoord probleem: ze slurpen energie. Is het realistisch om de Noordzee te gebruiken als bron voor Nederlands drinkwater?
Tekst Rens Nijholt
Zeewater ontzilten voor drinkwaterdoeleinden is verre van nieuw. Op veel eilanden en in droge gebieden wordt al langer zeewater gebruikt als bron. In het Midden-Oosten staan bijvoorbeeld tal van immense ontziltingsinstallaties, veelal membraanfiltratie systemen. Neem Saoedi-Arabië, waar vandaag de dag 50 procent van de totale drinkwaterproductie wordt gerealiseerd uit zeewater - zo’n 1,9 biljoen kuub. In Israël produceren vijf fabrieken ongeveer 585 miljoen kubieke meter ontzilt water per jaar, goed voor bijna 80 procent van de totale productie drinkwater van het land.
Dichter bij huis wordt zeewater ook gezien als bron. Samen met de twee Vlaamse drinkwaterbedrijven Aquaduin en Farys, startte De Watergroep dit jaar een proefproject: De Ganzepoot. Reden? Er dreigt een zoetwatertekort. In een recent verschenen rapport van World Resources Institute staat België zelfs als derde Europese land in de lijst van landen met een lage zoetwaterbeschikbaarheid.