secundair logo knw 1

Deltares gaat de samenwerking met de Marshalleilanden voortzetten om de gevolgen van de klimaatverandering het hoofd te bieden. Deze week tekende het onderzoeksinstituut een strategische overeenkomst met de eilandenstaat in de Stille Oceaan. De eilandengroep is kwetsbaar door de verwachte zeespiegelstijging en heeft nu al te maken met de gevolgen van de opwarming van de aarde.

Met een gemiddelde hoogte van slechts 2 meter boven de gemiddelde zeespiegel is het land een van de kleinste, meest geïsoleerde en meest kwetsbare naties ter wereld. De archipel bestaat uit 30 atollen en 1100 eilanden. De eilanden beschikken over uiterst beperkte voorraden zoetwater uit bronnen, vijvers of ondergrondse watervoerende lagen. Zelfs waar deze bronnen beschikbaar zijn, moet regenwater worden opgevangen om ze aan te vullen; op veel eilanden is regen het enige beschikbare zoetwater.

De dreiging van de zeespiegelstijging is evident, delen van de eilanden worden op termijn onbewoonbaar of komen onder water te staan. Maar de eilandengroep heeft evenals andere laaggelegen eilandstaten in de Stille Oceaan nu al te maken met de gevolgen van de klimaatverandering en dan met name de grote golfhoogten van de oceanen, die steeds energieker worden omdat ze aanhoudend warmte opnemen. De grotere golfslag heeft gevolgen voor de kustecosystemen. Voorts kampt de eilandengroep met toenemende overstromingen en droogtes. Stormvloeden kunnen hele dorpen wegvagen en de watervoorraden verontreinigen.

De Marshalleilanden en Deltares werken sinds 2016 samen om onder andere de impact van zeespiegelstijging te beoordelen en innovatieve aanpassingsmaatregelen voor de eilandengroep te ontwikkelen. Met de deze week getekende strategische overeenkomst willen instituut en overheid de samenwerking versterken op onderwerpen zoals klimaatadaptatie en -planning, rampenrisicobeheer, veerkrachtig transport, waterkwaliteitsbeheer en blauwe economie.

Alessio Giardino vk 180 Alessio Giardino"Recente overstromingen, nu ook in Europa, hebben ons laten zien hoe bruut en verwoestend de kracht van de natuur kan zijn,” zegt Alessio Giardino, specialist klimaatadaptatie en projectmanager van Deltares. “Het delen van onze kennis en het samenwerken met overheden, agentschappen en internationale organisaties zoals de Wereldbank is essentieel om vooruitgang te kunnen boeken.”

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.