secundair logo knw 1

In de afgelopen 35 jaar is de productiviteit in de drinkwatersector bijna verdubbeld. Tegelijk is de waterkwaliteit verbeterd en zijn de klanten meer tevreden.

"Het is wel een beetje een succesverhaal’’, constateert Alex van Heezik van het Instituut voor Publieke Sector Efficientie (IPSE) Studies. Samen met Jos Blank onderzocht hij het effect van de belangrijkste beleidshervormingen op de productiviteit in de netwerksectoren drinkwater, energie en spoorwegen.

Tussen 1980 en 2015 bedroeg de gemiddelde productiviteitsgroei in deze drie ‘nutssectoren’ gemiddeld 1,5 tot 2 procent per jaar. Het gaat dan om het aantal geleverde diensten per euro. Voor de drinkwatersector is dat vanaf 2000 maar liefst 3,5 procent per jaar. ‘’Die kan daarmee wedijveren met vele sectoren in de marktsector’’, aldus het rapport.

De stijging is voor de energiesector het laagst, maar met bijna 60 procent over de gehele periode toch ook aanzienlijk, stellen de onderzoekers.

Technologische ontwikkeling
De belangrijkste ‘aanjager’ van de groei is volgens hen de technologische ontwikkeling. ‘’Zeker de drinkwatersector heeft daar enorm van kunnen profiteren’’, aldus Van Heezik.

Of de hervormingen een rol hebben gespeeld, is moeilijk te bewijzen. Ze vonden geleidelijk plaats en bovendien is vanwege het publieke belang nergens sprake van volledige liberalisering of privatisering.

Wel is duidelijk dat de - eerst vrijwillige en later wettelijk verplichte - bedrijfsvergelijking vanaf 1997 in de drinkwatersector een positieve invloed heeft gehad. ‘’Dat is voor het bedrijf zelf toch ook een prikkel: hoe komt het dat wij veel slechter presteren?’’

Fusieslag
Kanttekening hierbij is dat er eigenlijk te weinig drinkwaterbedrijven overgebleven zijn om zo’n vergelijking te kunnen maken. Zeker tot 2005 was er sprake van een groot aantal fusies en nam het aantal drinkwaterbedrijven af van 102 in 1980 tot 10 nu. ‘’De fusieslag heeft mogelijk ook dit instrument uitgehold’’, schrijven de onderzoekers.

Dat de drinkwaterbedrijven in 35 jaar tijd maar liefst veertien keer zo groot werden, heeft volgens hen evenmin bijgedragen aan de productiviteitsgroei. ‘’De invloed hiervan is maar heel beperkt.’’

Hoge kosten
Zelfs vragen zij zich af of de prestaties zonder de ingrijpende veranderingen niet misschien nog beter waren geweest. ‘’De transities hebben ook tot hoge extra kosten geleid.’’

 

Lees hier deel 4 van de IPSE Studies naar de productiviteit van overheidsbeleid

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.