Als we niets doen, zou de helft van alle zandstranden wereldwijd aan het einde van deze eeuw zomaar eens verdwenen kunnen zijn. Dat concluderen Delftse wetenschappers in een artikel in het tijdschrift Nature.
Deze week publiceerden zij daarin hun projecties over hoe zandstranden over de hele wereld in de loop van de volgende eeuw zullen veranderen. Daarvoor combineerden zij satellietwaarnemingen over de afgelopen 35 jaar met klimaat- en zeespiegelveranderingen in de komende 80 jaar, zoals voorspeld door een reeks klimaatmodellen.
Het is voor het eerst dat deze data op deze manier bijeengebracht zijn, zegt Arjen Luijendijk, onderzoeker bij Deltares en de TU Delft en een van de auteurs van het artikel.
''We hebben gekeken naar drie factoren: hoe gedraagt de kust zich zonder zeespiegelstijging, wat is het effect van de zeespiegelstijging en wat betekenen extreme stormen in de toekomst?’’
Suppletie
In de meeste delen van de wereld is de zeespiegelstijging de belangrijkste veroorzaker van de verwachte kustlijndynamiek, zo schrijven de wetenschappers. Zonder een beperking van de zeespiegelstijging en zonder aanvullende maatregelen, zoals zandsuppletie, zal bijna de helft van de zandstranden aan het einde van de eeuw met uitsterven worden bedreigd, luidt de alarmerende conclusie.
Maar er is hoop: als de klimaatverandering, en daarmee de zeespiegelstijging, wordt beperkt, kan die dreiging met 40 procent worden verminderd.
Luijendijk: ''Er is ook sprake van erosie door menselijk interventies. Deze erosie kan voorkomen worden door duurzamer beheer van kustgebieden. Dat zie je bijvoorbeeld in Nederland: als het suppletiebeleid van de afgelopen dertig jaar wordt voortgezet, zal dit leiden tot voldoende brede stranden aan de kust. Die zijn dan bestand tegen de verwachte terugtrekking van de kustlijn als gevolg van de zeespiegelstijging. Netto pakt het dus gunstig uit.’’
Natuurlijke buffers
Meer dan 30 procent van de kustlijn van de wereld bestaat momenteel uit zandstranden. Het zijn belangrijke natuurlijke habitats, die ook dienen als natuurlijke buffers die de kustlijn en de kustecosystemen beschermen tegen golven, schommelingen en overstromingen.
Gezien de verwachte stijging van de zeespiegel en de extremere stormen als gevolg van de klimaatverandering zal deze functie van ‘schokdemper’ steeds belangrijker worden, aldus de onderzoekers.
In veel gevallen zijn deze stranden ook belangrijk voor het toerisme en voor het levensonderhoud van de bevolking. Momenteel woont circa 10 procent van de wereldbevolking in laaggelegen kustgebieden die minder dan 10 meter boven zeeniveau liggen, en dat percentage zal naar verwachting stijgen.
Australië
In het onderzoek wordt ook naar de afzonderlijke landen gekeken. Voor bijvoorbeeld Congo, Suriname, de Comoren, Benin, Pakistan, Guinee en El Salvador dreigt een verlies van meer dan 80 procent van de zandige kustlijn. In absolute cijfers staat Australië bovenaan, met mogelijk 15.000 kilometer bedreigd door erosie.
De groep wetenschappers, die geleid wordt door het Gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek van de Europese Commissie, hoopt dat de resultaten worden opgenomen in het rapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) dat volgend jaar verschijnt.
MEER INFORMATIE
Artikel in Nature
-advertentie-