secundair logo knw 1

De afgelopen twintig jaar is de concentratie van medicijnen in zoetwater wereldwijd flink toegenomen. Dit blijkt uit onderzoek van de Radboud Universiteit. “Op sommige plekken is de concentratie zo hoog dat er een risico op schadelijke effecten is. We zullen veel meer moeten gaan meten.”

Rik OldenkampRik OldenkampDe Nijmeegse wetenschappers onderzochten de concentratie van twee middelen: carbamazepine (een medicijn tegen bijvoorbeeld epilepsie) en het antibioticum ciprofloxacine. “Over het gebruik van deze medicijnen was relatief veel informatie beschikbaar en beide zijn ecologisch relevant. Ze hebben gevolgen voor aquatische organismen,” vertelt Rik Oldenkamp. Over dit onderzoek publiceerde Oldenkamp onlangs het artikel Aquatic risks from human pharmaceuticals, in het tijdschrift Environmental Research Letters.

Fijnmazige modellen
De onderzoekers ontwikkelden een model om wereldwijd te kunnen voorspellen hoe hoog de concentratie van de medicijnresten in het water is. Voor Europa en Nederland zijn er al fijnmazige modellen beschikbaar. Dat geldt niet voor gebieden waarover minder data beschikbaar zijn, met name ontwikkelingslanden en zich ontwikkelende landen.

“Door socio-economische en demografische ontwikkelingen te vergelijken, konden we inschatten hoe hoog het medicijngebruik in een bepaalde regio zal zijn. Dat hebben we vervolgens afgezet tegen informatie over hydrologische omstandigheden. Uiteraard is zo’n werkwijze niet zonder onzekerheden, maar het levert een betrouwbare schatting op.”

De milieurisico’s van carbamazepine en ciprofloxacine bleken in 2015 10 tot 20 keer hoger te liggen dan in 1995. “Met historische informatie over de afgelopen 20 jaar hebben we, met terugwerkende kracht, de ontwikkeling over de afgelopen 20 jaar berekend. Deze berekening bevestigd een trend die we al vermoeden: het ligt natuurlijk in de lijn der verwachting dat het medicijngebruik stijgt in landen die zich economisch aan het ontwikkelen zijn. Tegelijkertijd ligt het milieurisico nu hoger dan algemeen werd aangenomen.”

Toxisch niveau
Vooral het toegenomen gebruik van ciprofloxacine verhoogt de risico’s wereldwijd. De concentraties van dit antibioticum hebben volgens Oldenkamp een toxisch niveau bereikt. “Daarmee hebben ze schadelijke effecten op bacteriën in het water, die vervolgens weer een belangrijke rol spelen in verschillende voedselkringlopen. Ook kunnen antibiotica een negatieve invloed hebben op de effectiviteit van de bacteriën die in waterzuiveringen wordt gebruikt.”.

Het onderzoek laat volgens Oldenkamp zien dat er veel behoefte is aan nieuwe meetgegevens. “Ons model laat een zorgwekkende trend zien. Pas als we op lokaal niveau echt gaan meten, weten we hoe groot de risico’s precies zijn en welke maatregelen er vervolgens genomen moeten worden.”

 

MEER INFORMATIE
Aquatic risks from human pharmaceuticals – modelling temporal trends of carbamazepine and ciprofloxacin at the global scale.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.