secundair logo knw 1

Een kooi met platte oesters wordt te water gelaten | Foto: Udo van Dongen

In een windmolenpark op de Noordzee ten westen van IJmuiden is een vijf jaar durend demonstratieproject met kunstmatige oesterriffen van start gegaan. De hoop is dat de oesters zich ook op andere delen van de bodem voortplanten.

De kunstriffen zijn afgelopen maandag geïnstalleerd in een gebied van drie hectare in Windpark Eneco Luchterduinen. Dit park bevindt zich op de Noordzee op 23 kilometer ten westen van IJmuiden. Met een installatieschip van waterbouwbedrijf Van Oord zijn op twintig meter diepte oestertafels geplaatst. Het gaat om kooien met platte oesters die worden beschermd door rifballen.

Het was een spannend maar ook een mooi moment, zegt Marc Timmermans van Stichting De Noordzee. “Spannend omdat voor de eerste keer rifstructuren in de zee zijn geplaatst met een kraan vanaf een schip. Mooi omdat het allemaal goed is gegaan. De oestertafels zijn precies op de juiste plek terechtgekomen.”

Versterken van onderwaternatuur
Het is de eerste pilot die wordt gehouden in het kader van het project De Rijke Noordzee van Natuur & Milieu en Stichting De Noordzee. In dit project dat vijf jaar duurt draait het om het versterken van de onderwaternatuur in windparken. Bij de pilot in de buurt van IJmuiden wordt samengewerkt met ASN Bank, Eneco en Van Oord.

Volgens Timmermans is een windpark een aantrekkelijke locatie voor natuurontwikkeling. “Hier is vissen over de bodem verboden vanwege de stroomkabels. Ook kan het zeeleven zich hechten aan de palen van windmolens. Je kunt dus iets goeds doen voor de natuur onder water. Er zijn nu nog vrij weinig windparken in de Noordzee, maar dat aantal gaat in de toekomst sterk groeien.”

Bureau Waardenburg, Sas Consultancy en Wageningen Marine Research houden de wetenschappelijke vinger aan de pols. Timmermans: “Het is nog lastig te zeggen hoe de natuur zich in 2022 heeft ontwikkeld, wanneer de kunstmatige onderdelen van de riffen moeten worden verwijderd. Het belangrijkste is dat wij hopen dat de oesters zich hebben voortgeplant, ook op andere delen van de bodem. Op termijn levert dit een schuilplaats op voor onder meer kleine vissen, krabben en kreeften. Dat zal echter net wat langer duren dan de looptijd van de pilot.”

Tot het voorjaar worden de nieuwe oesterriffen even met rust gelaten. “Dan gaan de onderzoekers met onderwatercamera's kijken hoe zij erbij liggen. Op basis van de resultaten bepalen we welke volgende stap we nemen.”

Meerdere testlocaties
Bij Schiermonnikoog vindt in het Gemini Windpark een vergelijkbare proef plaats, op initiatief van het Wereld Natuur Fonds en ARK Natuurontwikkeling. “We werken daarmee samen door kennis te delen. Er zijn verschillende testlocaties nodig om te ontdekken welke soorten kunstriffen het beste werken en wat daarvoor gunstige omstandigheden zijn.”

Het plan is om ook op andere plekken in de Noordzee pilots te starten. Daarvoor is wel financiering nodig, zegt Timmermans. “In deze fase zitten we nu. Een aantal partijen is geïnteresseerd om mee te doen, maar nog niets is definitief.” Vanwege het dynamische karakter van de Noordzee is het ingewikkeld om snel veel kennis te verkrijgen, besluit Timmermans. “We weten nog niet zo goed wat de oesterriffen gaan doen. Spannend!”

 

Meer informatie

Bericht over pilot in windpark Luchterduinen

Informatie over project De Rijke Noordzee

Informatie WUR over oester terug in Noordzee

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.