secundair logo knw 1

De rode Amerikaanse rivierkreeft, een van de exoten waar de waterschappen mee worstelen. Foto STOWA

Uitgebreid onderzoek van STOWA en een aantal andere instanties naar de rode Amerikaanse rivierkreeft heeft nog weinig concreets opgeleverd. De onderzoekers hoopten op inzicht in het gedrag van de ongewenste indringer om daarmee de populatie te kunnen beheersen, maar dat blijft raadselachtig.

De opmars van exotische rivierkreeften in ons land, en dan vooral de rode Amerikaanse, veroorzaakt nogal wat problemen bij het waterbeheer. De dieren eten waterplanten op, waardoor de waterkwaliteit verslechtert, ze veroorzaken bagger en ze brengen schade toe aan oevers en waterkeringen. Succesvolle bestrijdings- of beheermethoden zijn er nog niet.

Kenniscentrum STOWA is daarom begin dit jaar samen met een aantal waterschappen, de Vereniging van Bos- en Natuurterreineigenaren (VBNE) en de Provincie Noord-Holland een landelijk onderzoek begonnen. Dat moest zicht bieden op de relaties tussen het soort omgeving waarin de rode Amerikaanse rivierkreeft bij voorkeur verblijft, zodat kan worden ingegrepen.

Uit de voorlopige resultaten zijn deze relaties niet gebleken, zo meldt STOWA nu alvast. Het definitieve rapport wordt begin volgend jaar verwacht.

Weinig kieskeurig
In het onderzoek is op 138 locaties in vooral West-Nederland gekeken hoe vaak de rode Amerikaanse rivierkreeft hier voorkomt en wat de kenmerken van het gebied zijn. Dan gaat het om soorten waterplanten, talud, oevertype, dikte van de sliblaag, beheer, voedselrijkdom van water en bodem en aanwezigheid van predatoren. Vervolgens zijn statistische analyses uitgevoerd om mogelijke verbanden te ontdekken.

De algehele conclusie is dat de rode Amerikaanse rivierkreeft weinig kieskeurig is voor wat betreft zijn woongebied en voedsel. De verwachting was dat bijvoorbeeld de hoeveelheid waterplanten, de waterkwaliteit of de wijze van beheer bepalend zouden zijn, maar die verbanden zijn niet gevonden.

Mogelijkheden om het watersysteem aan te passen op zo’n manier dat de kreeften er niet meer kunnen komen of het minder prettig vinden, zien de onderzoekers dan ook niet. ''Het handelingsperspectief voor bestrijding of beheer van de rode Amerikaanse rivierkreeft is vrijwel afwezig’’, concluderen ze.

Wegvangen
Het wegvangen van kreeften als beheersmaatregel lijkt daarom de enige optie. ''Of deze maatregel uitvoerbaar is en effectief kan zijn, is nog onderwerp van onderzoek en van discussie.’’

Bij Waternet loopt al langer onderzoek naar het wegvangen van kreeften in de Molenpolder. De Good Fish Foundation, NetVISwerk en Wageningen University & Research gaan, afhankelijk van een subsidie van het ministerie van LNV, mogelijk ook onderzoek doen naar het wegvangen van kreeften. Bij dit initiatief is tevens de Unie van Waterschappen en een aantal waterschappen betrokken.

Ook zal er een maatschappelijke-kosten-batenanalyse worden uitgevoerd door HHSK en Waternet, met STOWA als opdrachtgever, waarbij kosten en baten voor het wegvangen van kreeften zullen worden afgewogen.

 

MEER INFORMATIE
Informatie over het onderzoek
Samenvatting literatuurstudies uitheemse rivierkreeften
Eerder bericht over het onderzoek

 
Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.