secundair logo knw 1

Het droge jaar 2018, met naweeën in 2019 heeft ons maar weer eens met de neus op de feiten gedrukt: klimaatverandering kan ook tot een droogteprobleem leiden. Daar moesten we het op het KNW najaarscongres maar eens met elkaar over hebben.

door Eilard Jacobs

Eilard Jacobs 180 vk Eilard JacobsDat de droogte tot veel uitdagingen heeft geleid was natuurlijk goed te horen. Rogier van der Sande (Hoogheemraadschap van Rijnland/UVW) veronderstelde dat ook dit aspect aantoont dat een paradigmashift nodig is. Jelle Hannema (Vitens/Vewin) liet zien dat droogte vooral ook leidt tot veel hogere waterconsumptie, wat de waterbedrijven, met juist minder beschikbaar water, voor problemen stelt.

Maar toch ontbrak een beetje het gevoel van urgentie dat rondom neerslagtoename en zeespiegelrijzing hangt. Droogte overkomt je, je slaat je er zo goed en zo kwaad mogelijk doorheen en dan is het allemaal weer over.

Waar extreem hoge waterstanden echt bedreigend zijn voor have en goed is droogte eigenlijk alleen maar een voorbijgaand economisch probleem.

Vaker varen
Natuurlijk is het voor de agrariër (of de tuinbezitter) nooit leuk als het gewas op het veld verpietert. Maar door de schaarste brengt het gewas dat wel geoogst kan worden weer meer op. Scheepvaart ondervindt hinder, maar de binnenschippers hadden het alleen maar drukker omdat ze vaker moesten varen met minder lading.

Het is natuurlijk altijd pijnlijk voor de individuele bedrijven die veel schade moeten dragen, maar het leeuwendeel van de kosten wordt gewoon doorberekend en de consument betaalt. En hebben we daar last van gehad? Een rimpeling in de stijgende conjunctuur misschien.

Nieuwe uitdagingen
Droogte betekent in de waterwereld vooral: nieuwe uitdagingen. Nieuwe bronnen vinden, leefbaar houden van de stedelijke omgeving (in combinatie met bestrijding van hittestress), een toenemende druk op de waterkwaliteit, verzilting terugdringen of teelt verplaatsen? En natuurlijk hebben we de nodige oplossingen ook al beschikbaar, nu alleen de financiering nog.

Nee, een echt gevoel van urgentie is niet te merken. Goede kans dat we over een paar (natte) jaren nog eens terugdenken aan de maatregelen die we na 2018 in gedachten hadden en die we dan plotseling weer nodig blijken te hebben, maar nooit hebben uitgevoerd.

En bij de consument ontbreekt dat gevoel van urgentie natuurlijk helemaal. Droogte? Ach, daar komen we wel weer overheen. 

Ander plekken op de wereld
En toch... eigenlijk is het droogteprobleem nog volop aanwezig in ons dagelijks leven. Niet in Nederland, maar op heel veel andere plekken op de wereld. En is dat iets waar we hier wat aan kunnen doen dan?

Rick Hogeboom (Water Footprint Network/TU Twente) liet met een paar voorbeelden zien dat het leeuwendeel van onze waterconsumptie ten behoeve van onze dagelijkse benodigdheden niet hier plaatsvindt, maar op heel veel andere plekken in de wereld. Plekken waar waterschaarste wél een probleem is. Misschien dat we ons bij de bewustwording van de consument daar eerst maar eens op moeten richten.

Eilard Jacobs blogt op H2O

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

h2ologoprimair    PODIUM

Podium is een platform voor opinies, blogs en door waterprofessionals geschreven artikelen (Uitgelicht). H2O draagt geen verantwoordelijkheid voor de inhoud van deze bijdragen, maar bepaalt wel of een bijdrage in aanmerking komt voor plaatsing. De artikelen mogen geen commerciële grondslag hebben.

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.