secundair logo knw 1

Het Planbureau voor de Leefomgeving en de stichting Agri Facts liggen met elkaar in de clinch over een PBL-rapport over de vervuiling van het milieu en water door gewasbeschermingsmiddelen. Agri Facts verwijt het PBL dat het informatie verstopt, waardoor er een onjuiste weergave van de werkelijkheid is gegeven. Het PBL ontkent. 

Het betwiste rapport ‘Geïntegreerde gewasbescherming nader beschouwd’ werd in juni van dit jaar gepubliceerd. Het is een tussentijdse evaluatie van het ingezette overheidsbeleid ‘Gezonde Groei, Duurzame Oogst’ dat als doelstelling heeft om de vervuiling van milieu en water met gewasbeschermingsmiddelen drastisch terug te dringen.

Niet de beoogde effecten
PBL bekeek in hoeverre het beleid op koers ligt. Belangrijke conclusie van het planbureau: het ingezette beleid levert niet de beoogde effecten op. De belasting van het water met gewasbeschermingsmiddelen blijkt minder snel af te nemen dan de bedoeling is. 

In 2017 is het aandeel gemeten overschrijdingen van de waterkwaliteitsnormen voor de Kaderrichtlijn Water (KRW) niet met de beoogde 50 maar met 15 procent afgenomen ten opzichte van 2013, schrijft PBL. Stichting Agri Facts die tot doel heeft beleid en publicaties over land- en tuinbouw kritisch te toetsen, bestrijdt dit en stelt dat PBL zijn conclusies baseert op een beperkt aantal meetpunten, te weten de 15 meest vervuilde. 

De stichting komt zelf na ‘toetsing van de volledige dataset’ tot de conclusie dat de tussentijdse doelen wel worden gehaald als de resultaten van alle meetpunten worden meegenomen. In een persbericht verwijt Agri Facts het PBL ‘jan en alleman op het verkeerde been te zetten’ door deze informatie buiten de ‘publiekssamenvatting’ te laten en te verstoppen in het rapport. “Het PBL hanteert 'de kunst van het weglaten', waardoor anderen in de fout gaan”, schrijft de stichting. Ze eist dat PBL de communicatie over het rapport overdoet.

Geen strengere rekenmethodiek
In een reactie aan Agri Facts weerlegt het planbureau de kritiek: “We hebben in onze publicatie de beoordelingsmethode van de Kaderrichtlijn Water (KWR) toegepast en dus geen strengere rekenmethodiek, zoals u stelt.”

Ook bestrijdt het planbureau dat het gebruikte meetnet niet representatief is. “Het PBL heeft de uitspraak over de trend in het aantal overschrijdingen van de KRW-norm gebaseerd op een meetnet (96 meetpunten) dat Deltares in 2013 heeft opgezet in opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Milieu om de ontwikkelingen in de kwaliteit van het oppervlaktewater te kunnen monitoren en duiden. De meetpunten zijn door de waterschappen geselecteerd om een relatie met landbouwkundig gebruik te vinden.”

Het gehele meetnet bevat 596 locaties. Het merendeel daarvan is echter niet gestandaardiseerd, stelt PBL. “Bovendien is op sommige meetpunten slechts af en toe gemeten.”

Prima geschikt
Los daarvan wijst het planbureau op een conclusie van het Centrum van Milieukunde in Leiden dat de gedane trenduitspraak niet wezenlijk anders zal zijn bij gebruik van de gehele dataset van 596 meetpunten. “Het PBL oordeelde daarom dat het uit 96 meetpunten bestaande meetnet prima geschikt is voor het evalueren van de doelstelling.”

De stichting Agri Facts laat de kwestie niet rusten en gaat de reactie van het PBL analyseren, zegt voorzitter en akkerbouwer Jaap Haanstra tegen het online medium Boerenbusiness.

 

MEER INFORMATIE
PBL: terugdringen watervervuiling door bestrijdingsmiddelen blijft achter bij de doelstellingen

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.