secundair logo knw 1

Private partijen die windturbines op of bij waterkeringen willen bouwen, komen regelmatig in de problemen met hun planning omdat ze de waterschappen te laat betrekken bij hun voornemens. Dat stelt het kennisnetwerk Windturbines nabij waterkeringen.

“In Kampen was er een situatie waarbij er al begonnen was met bouwen aan windturbines op een dijk, zonder dat dit door het waterschap was goedgekeurd”, vertelt Dolf Moerkens. Moerkens is beleidsadviseur bij de Unie van Waterschappen en secretaris van het kennisnetwerk Windturbines nabij waterkeringen. “Dat eindigt dan in rechtszaken en kost iedereen geld. Daarom roepen we de ontwikkelaars op om waterschappen echt in het voortraject te betrekken bij de aanleg van windturbines.”

Het kennisnetwerk is enkele jaren geleden opgezet door waterschappen, het ministerie van I&W, Rijkswaterstaat en Stowa omdat de vraag naar ruimte voor windturbines groeit en daarbij ook regelmatig gekeken wordt naar locaties als dijken en andere waterkeringen. “Maar het hoofddoel van een waterkering is te ervoor te zorgen dat we droge voeten houden. Dat is het belang ervan. Die belangen kunnen botsen met de aanleg van windturbines. De trillingen van de turbines kunnen bijvoorbeeld invloed hebben op de stabiliteit van een dijk. Dat moet je vooraf onderzoeken.”

Om ontwikkelaars te helpen publiceerde het kennisnetwerk drie handreikingen: over wetgeving, over beleid en over techniek. “We hebben het hele proces rondom planning, aanleg en werking van windturbines bij waterkeringen bekeken en beschreven. Steeds met de invalshoek: waar loop je eigenlijk tegenaan als je zoiets van plan bent.”

Volgens Moerkens trekken ontwikkelaars nu vaak als eerste aan de bel bij gemeenten of provincies en worden waterschappen regelmatig pas achteraf betrokken. “Het belangrijkste advies uit de handreikingen is daarom om de waterschappen op tijd bij het proces te halen. Dat moet trouwens ook gewoon wettelijk, want waterschappen moeten de vergunningen afgeven.

Bovendien hebben waterschappen, daar is Moerkens van overtuigd, de kennis in huis over de effecten van windturbines op de waterkeringen. De projecten worden er gewoon sterker van, want er is in principe heel veel mogelijk. In het beheersgebied van waterschap Noorderzijlvest zijn, met voorzorgsmaatregelen, zelfs enkele windturbines in een dijk gebouwd.

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.