secundair logo knw 1

Op de eerste dag van de AIWW wordt het boek ‘Adaptive strategies for water heritage’ gepresenteerd. Het boek is de weerslag van multidisciplinair onderzoek dat erfgoed verbindt met water. In vijf thema’s worden traditionele werkwijzen, kennis en vaardigheden gekoppeld aan hedendaagse ontwerpen en toekomstvisies voor steden, landschappen en waterlichamen.

Het boek is een initiatief van de vereniging ICOMOS Nederland, onderdeel van de internationale niet-gouvernementele organisatie ICOMOS die kennis over cultureel erfgoed wil verspreiden. Het boek over adaptieve strategieën voor watererfgoed stelt, aldus de samenvatting, dat er behoefte is aan een gemeenschappelijke agenda en een geïntegreerd beleid dat gericht is op behoud, transformatie en adaptief hergebruik van historisch watergerelateerde werken.

Het plan voor het boek onstond in 2016 tijdens de tweedaagse conferentie 'Water and Heritage for the Future' die werd gehouden in Delft. “Historisch erfgoed is niet alleen gestolde trots,” zegt Henk van Schaik van ICOMOS in een toelichting. “Je ziet steeds meer dat het betekenis heeft voor het beleid van vandaag en morgen.”  

Eindredactie
De eindredactie van het boek, dat mede met subsidie van het ministerie van Infrastructuur en Water tot stand is gekomen, was in handen van Carola Hein, hoogleraar Architectuur & Stedenbouw Geschiedenis aan de TU Delft. 

Ze voerde de regie over bijdragen van onderzoekers die zijn verdeeld over thema’s zoals drinkwaterbeheer, watergebruik in de landbouw, waterbeheer in relatie tot landaanwinning en verdediging, rivier- en kustontwerp. 

Rondetafelgesprek
In een rondetafelgesprek wordt tijdens de AIWW de relevantie en betekenis van water gerelateerd erfgoed voor planning en beleidsontwikkeling nader toegelicht en besproken. Daarbij wordt de focus gelegd op de relevantie van water gerelateerd cultureel erfgoed voor huidige en toekomstige beleidsmaatregelen en het belang een toepassing van hydrobiografie in plannings- en ontwikkelingsprocessen. 

Aan tafel onder meer Henk Ovink en Kenzo Hiroki, watergezanten van respectievelijk Nederland en Japan, Kala Varavaimoorthy (International Water Association) en Carola Hein, eindredacteur van het boek over het belang van watergerelateerd erfgoed dat wordt gepresenteerd op de AIWW. 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.