secundair logo knw 1

Op de eerste dag van de AIWW wordt het boek ‘Adaptive strategies for water heritage’ gepresenteerd. Het boek is de weerslag van multidisciplinair onderzoek dat erfgoed verbindt met water. In vijf thema’s worden traditionele werkwijzen, kennis en vaardigheden gekoppeld aan hedendaagse ontwerpen en toekomstvisies voor steden, landschappen en waterlichamen.

Het boek is een initiatief van de vereniging ICOMOS Nederland, onderdeel van de internationale niet-gouvernementele organisatie ICOMOS die kennis over cultureel erfgoed wil verspreiden. Het boek over adaptieve strategieën voor watererfgoed stelt, aldus de samenvatting, dat er behoefte is aan een gemeenschappelijke agenda en een geïntegreerd beleid dat gericht is op behoud, transformatie en adaptief hergebruik van historisch watergerelateerde werken.

Het plan voor het boek onstond in 2016 tijdens de tweedaagse conferentie 'Water and Heritage for the Future' die werd gehouden in Delft. “Historisch erfgoed is niet alleen gestolde trots,” zegt Henk van Schaik van ICOMOS in een toelichting. “Je ziet steeds meer dat het betekenis heeft voor het beleid van vandaag en morgen.”  

Eindredactie
De eindredactie van het boek, dat mede met subsidie van het ministerie van Infrastructuur en Water tot stand is gekomen, was in handen van Carola Hein, hoogleraar Architectuur & Stedenbouw Geschiedenis aan de TU Delft. 

Ze voerde de regie over bijdragen van onderzoekers die zijn verdeeld over thema’s zoals drinkwaterbeheer, watergebruik in de landbouw, waterbeheer in relatie tot landaanwinning en verdediging, rivier- en kustontwerp. 

Rondetafelgesprek
In een rondetafelgesprek wordt tijdens de AIWW de relevantie en betekenis van water gerelateerd erfgoed voor planning en beleidsontwikkeling nader toegelicht en besproken. Daarbij wordt de focus gelegd op de relevantie van water gerelateerd cultureel erfgoed voor huidige en toekomstige beleidsmaatregelen en het belang een toepassing van hydrobiografie in plannings- en ontwikkelingsprocessen. 

Aan tafel onder meer Henk Ovink en Kenzo Hiroki, watergezanten van respectievelijk Nederland en Japan, Kala Varavaimoorthy (International Water Association) en Carola Hein, eindredacteur van het boek over het belang van watergerelateerd erfgoed dat wordt gepresenteerd op de AIWW. 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Duidelijk verhaal Marjolijn
Ik heb het gehele artikel slechts diagonaal gelezen maar wat ik al vast mis is dat het nog steeds geen beleid is om de bedrijven te (gaan) verbieden om ons nog een klein beetje goede gronddrinkwater te ge- of beter misbruiken voor proceskoeling. Hoogstens nog toe te staan in een gesloten circuit waardoor slechts incidenteel moet worden aangevuld en mits de warmte wordt hergebruikt, b.v. voor eigen of wijkverwarming. Zo kun je twee vliegen in een klap slaan (sorry voor de PvdD). En ja, dan moet er ook weer gecontroleerd en gehandhaafd gaan worden. Daar zal de politiek dan weer niet zo blij van worden. 
Vorig jaar 50m3 verbruikt dus mijn best gedaan en terug naar 30m3. Rekening 157.50 waarvan 31 voor water en de rest belasting en rechten. Denkt u nu echt dat ik dit jaar op een kuub meer of minder kijk. Ik geef t gras weer lekker water van de zomer.
Helemaal eens met deze opinie van Herman van Dam. Ik zou de totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit bij grootschalige infiltratie nog willen toevoegen als tegenargument. Vanwege de enorme reponstijd vergroot je het risico op grootschalige grondwateroverlast gigantisch als je in het grootste deelsysteem van de Veluwe gaat infiltreren. De enorme schade die afgelopen jaar is opgetreden (en nog steeds oploopt) rond de Veluwe door excessieve natuurlijke infiltratie (alle neerslagrecords verbroken) mag daarvoor in mijn beeld als empirische waarschuwing worden opgevat.
Goed verhaal Herman, vanuit de hydrologie en het belang van de vegetatie