Historische waterlinten verdienen het om weer zichtbaar te worden. Daarom moeten Middeleeuwse vaarroutes in ere worden hersteld, zegt het Goudse Watergilde. "We moeten als stad de rivier benutten."
Op donderdagmiddag eind oktober gaat het in Goudse Sint-Janskerk over historische waterlinten. Over de vele watergangen, grachten en singels die stad en directe omgeving doorkruisen. Waterlinten hebben een eigen plek in de Omgevingsvisie gekregen. Vanwege hun kwaliteit. Als leidraad en inspiratiebron voor toekomstige (stads)ontwikkelingen. Dat stemt positief, vindt het Goudse Watergilde dat al lang bepleit om het water in de stad weer te laten stromen.
Gouda, ruim 750 jaar geleden ontstaan bij de monding van de rivier de Gouwe in de Hollandsche IJssel, draagt het predicaat waterstad. Ontwikkelde zich in de Middeleeuwen tot een bloeiend centrum van handel en nijverheid. Juist vanwege de ligging en de vele waterwegen. Gouda werd een belangrijke doorvoerhaven langs de vaarroute van Antwerpen naar Holland en verder – tot aan Hamburg toe. Het Jaagpad langs de Gouwe verwijst nog naar de drukke trekvaart van passagiers en goederen van en naar Amsterdam.
Diverse straatnamen verwijzen nog naar het verleden als haven. Maar het water in de gekanaliseerde Gouwe, dwars door de binnenstad, staat al decennialang stil. In de loop der tijd zijn vele doorvaarten afgesloten. De laatste IJsselhavensluis ging definitief dicht omdat tijdens de watersnoodramp in 1953 rivierwater ook over Goudse kades stroomde. Wegverkeer kreeg prioriteit boven verkeer over water. In 1991 is een kentering ingezet toen de gemeenteraad besloot dat Gouda weer doorvaarbaar moet worden. Sinds die tijd is veel gebeurd. Bruggen zijn gerenoveerd, beweegbaar gemaakt, onderdoorgangen zijn weer toegankelijk.
Middeleeuwse routes
Historische waterlinten verdienen het om weer zichtbaar te worden, bepleiten sprekers en bezoekers op deze middag. Daarom moeten Middeleeuwse vaarroutes in ere worden hersteld. Daarvoor is op allerlei plekken is nog veel werk aan de winkel. Want een ander lint is alleen zichtbaar voor wie goed kijkt. Voor wie in staat is een historische waterloop te ontdekken langs rommelige bedrijventerreinen, achterommetjes, dichtgetimmerde plaatsjes.
Voorstanders hebben het tij mee. Zoals gezegd, onderkennen gemeente en politiek het belang van historische waterlinten. In de Omgevingsvisie staat ‘water’ wel honderd keer genoemd.
Al is het nog afwachten hoe intenties handen en voeten krijgen. Ook omdat een gemeentebestuur per definitie geen lange adem heeft. En beleid en betrokkenheid dus afhangt van de persoon van de wethouder van dienst. Het Goudse Watergilde heeft dat sinds zijn oprichting in 2001 als geen ander ervaren.
Toch kan de boodschap van de werkgroep van de Historische Vereniging Gouda bij steeds meer mensen en partijen in de stad op bijval rekenen, merkt mede-initiatiefnemer Hans Suijs. Daarom is hij positief gestemd over de haalbaarheid van de laatste grote hobbel, het openen van de IJsselhavensluis. “Het water moet weer gaan stromen. Zodat Gouda zijn ziel terugkrijgt. In 1243 ging de Goudse haven open. Hoog tijd dat dat weer gebeurt. We moeten als stad de rivier benutten.” De volle kerk bewijst dat het onderwerp leeft.
