secundair logo knw 1

The Ocean Cleanup uit Delft begint al in 2018 met het grootscheeps verwijderen van plastic soep in de Stille Oceaan. Daarvoor worden vijftig drijvende installaties ingezet.

De grote man achter het non-profit project is de 22-jarige Nederlander Boyan Slat die aan de TU Delft studeerde. Hij richtte The Ocean Cleanup in 2013 op. Inmiddels werken ongeveer 65 onderzoekers en technici hieraan mee. Slat presenteerde gisteren een nieuwe methode om de plastic vervuiling in de zee aan te pakken.

Het idee is om drijvende systemen van een à twee kilometer in te zetten. Zij fungeren als een kunstmatige kustlijn. De systemen bestaan uit twee armen die in een V-vorm zijn geplaatst. Door de natuurlijke stroming komt het plastic in de armen terecht. Daarna wordt het plastic met schepen afgevoerd naar land en gerecycled tot duurzame producten.

Hiermee wijkt The Ocean Cleanup af van het oorspronkelijke plan van één enorme barrière die vast wordt gezet aan de oceaanbodem. Zo’n buffer bleek erg lastig te realiseren en kwetsbaar. In de nieuwe aanpak wordt de beweging van de losse installaties afgeremd met behulp van zware gewichten op ongeveer zeshonderd meter diepte. Deze methode is efficiënter en goedkoper, vertelde Slat aan de NOS. “Doordat ze drijven, gedragen de systemen zich als het plastic. Ze drijven dan naar plekken waar het meeste afval is.”

De stukken plastic in de oceanen zwerven vooral rond in vijf drijvende vuilnisbelten. The Ocean Cleanup wil in de eerste helft van volgend jaar beginnen met een schoonmaakoperatie in de grootste belt, de Great Pacific Garbage Patch tussen Hawaii en Californië. Dat is twee jaar eerder dan aanvankelijk gepland. De bedoeling is om hier uiteindelijk vijftig plasticvangers in te zetten. Slat verwacht dat daarmee in vijf jaar tijd de helft van het plastic afval kan worden verwijderd.

Eind dit jaar wordt de methode eerst uitgebreid getest voor de Amerikaanse westkust. Er is sinds 2016 al een klein proefproject in de Noordzee voor de kust van Scheveningen. De opruimactie in de Great Pacific Garbage Patch is mogelijk gemaakt door recente schenkingen van in totaal 21 miljoen euro, onder meer van DSM en enkele rijke zakenlieden. Eerder was tien miljoen euro bij elkaar gebracht.

Lees hier meer over het project.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Duidelijk verhaal Marjolijn
Ik heb het gehele artikel slechts diagonaal gelezen maar wat ik al vast mis is dat het nog steeds geen beleid is om de bedrijven te (gaan) verbieden om ons nog een klein beetje goede gronddrinkwater te ge- of beter misbruiken voor proceskoeling. Hoogstens nog toe te staan in een gesloten circuit waardoor slechts incidenteel moet worden aangevuld en mits de warmte wordt hergebruikt, b.v. voor eigen of wijkverwarming. Zo kun je twee vliegen in een klap slaan (sorry voor de PvdD). En ja, dan moet er ook weer gecontroleerd en gehandhaafd gaan worden. Daar zal de politiek dan weer niet zo blij van worden. 
Vorig jaar 50m3 verbruikt dus mijn best gedaan en terug naar 30m3. Rekening 157.50 waarvan 31 voor water en de rest belasting en rechten. Denkt u nu echt dat ik dit jaar op een kuub meer of minder kijk. Ik geef t gras weer lekker water van de zomer.
Helemaal eens met deze opinie van Herman van Dam. Ik zou de totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit bij grootschalige infiltratie nog willen toevoegen als tegenargument. Vanwege de enorme reponstijd vergroot je het risico op grootschalige grondwateroverlast gigantisch als je in het grootste deelsysteem van de Veluwe gaat infiltreren. De enorme schade die afgelopen jaar is opgetreden (en nog steeds oploopt) rond de Veluwe door excessieve natuurlijke infiltratie (alle neerslagrecords verbroken) mag daarvoor in mijn beeld als empirische waarschuwing worden opgevat.
Goed verhaal Herman, vanuit de hydrologie en het belang van de vegetatie