secundair logo knw 1

Foto: Waterschap Hunze en Aa's

Langs de Eems Dollard bij Delfzijl komt een ‘kleirijperij’: een installatie waarmee slib uit de Eems Dollard kan rijpen tot klei die gebruikt wordt voor dijkversterking. Een duidelijke win-winsituatie, vinden de samenwerkende partijen.

 

De partijen die samenwerken om de pilot kleirijperij tot stand te brengen, hebben recent een samenwerkingsovereenkomst getekend. Het gaat om Rijkswaterstaat, de provincie Groningen, Groningen Seaports, waterschap Hunze en Aa’s, stichting Het Groninger Landschap en kennisconsortium Ecoshape.

Met de kleirijperij worden twee problemen opgelost. In de Eems Dollard zit te veel slib, waardoor de waterkwaliteit en de ecologische diversiteit afnemen. Tegelijkertijd is er in de regio behoefte aan klei om dijken te versterken en landbouwgrond op te hogen. Door slib uit het water te halen en om te zetten in klei voor dijkversterking, worden twee vliegen in één klap geslagen.

Begin volgend jaar kan het eerste slip naar de kleirijperij worden gebracht, verwacht Erik van Eekelen, programmamanager bij EcoShape. “We beginnen met het inrichten en vullen van twee slibdepots. Eén depot is voor baggerslib uit het Havenkanaal bij Delfzijl. Het andere depot is voor slib uit Polder Breebaart bij Termunten. In de kleirijperij ontwikkelt het slib langzaam tot klei door processen als ontwatering, ontzilting en oxidatie. De kleirijperij heeft verschillende proefvakken, zodat we verschillende varianten van rijping kunnen testen.”

Waterschap Hunze en Aa’s gaat, als de kleirijperij eenmaal goed draait, 70.000 kuub klei gebruiken om 1 kilometer zeedijk te versterken voor de pilot ‘Brede Groene Dijk’. Het waterschap kiest ervoor om de zeedijk te versterken door een flauw talud aan te brengen en de dijk te bekleden met een dikke laag klei en gras. Dat geeft een natuurlijker aanzicht dan een standaarddijk met asfaltbekleding en minimaal ruimtebeslag. Als de kleirijperij succesvol is, wordt mogelijk ook het resterende deel van de dijk langs de Dollard (ongeveer 11,5 kilometer) op deze manier versterkt.

De kleirijperij wordt onderdeel van het ‘Living Lab for Mud’ van Ecoshape. Van Eekelen: “In andere projecten bij Delfzijl en Harlingen onderzoeken we hoe we met slib kwelders kunnen aanleggen en laten aangroeien. Ook in Indonesië doen we onderzoek, naar herstel van mangrovebossen door met slib een vruchtbare voedingsbodem te creëren waarin magrovebos terug kan groeien. Met de pilot kleirijperij vergroten we onze kennis over hoe we overtollig slib kunnen inzetten voor dijkversterking. De kennis uit het Living Lab kan elders worden toegepast om slibproblemen aan te passen.”

Over rijping van slib uit zoet water bestaat al de nodige kennis, laat waterschap Hunze en Aa’s weten. Met zoutwaterslib is daarentegen nog weinig ervaring opgedaan. De pilot bij Delfzijl staat daarom nationaal en internationaal in de belangstelling.

Meer informatie over de Kleirijperij bij de Eems Dollard

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Duidelijk verhaal Marjolijn
Ik heb het gehele artikel slechts diagonaal gelezen maar wat ik al vast mis is dat het nog steeds geen beleid is om de bedrijven te (gaan) verbieden om ons nog een klein beetje goede gronddrinkwater te ge- of beter misbruiken voor proceskoeling. Hoogstens nog toe te staan in een gesloten circuit waardoor slechts incidenteel moet worden aangevuld en mits de warmte wordt hergebruikt, b.v. voor eigen of wijkverwarming. Zo kun je twee vliegen in een klap slaan (sorry voor de PvdD). En ja, dan moet er ook weer gecontroleerd en gehandhaafd gaan worden. Daar zal de politiek dan weer niet zo blij van worden. 
Vorig jaar 50m3 verbruikt dus mijn best gedaan en terug naar 30m3. Rekening 157.50 waarvan 31 voor water en de rest belasting en rechten. Denkt u nu echt dat ik dit jaar op een kuub meer of minder kijk. Ik geef t gras weer lekker water van de zomer.
Helemaal eens met deze opinie van Herman van Dam. Ik zou de totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit bij grootschalige infiltratie nog willen toevoegen als tegenargument. Vanwege de enorme reponstijd vergroot je het risico op grootschalige grondwateroverlast gigantisch als je in het grootste deelsysteem van de Veluwe gaat infiltreren. De enorme schade die afgelopen jaar is opgetreden (en nog steeds oploopt) rond de Veluwe door excessieve natuurlijke infiltratie (alle neerslagrecords verbroken) mag daarvoor in mijn beeld als empirische waarschuwing worden opgevat.
Goed verhaal Herman, vanuit de hydrologie en het belang van de vegetatie