secundair logo knw 1

Hog water in de Maas bij Well

Vermijd een term als ‘waterrobuust’ en benadruk de kansen voor een gebied. Deze tips zijn te vinden in de nieuwe publicatie Verder met meerlaagsveiligheid van het kenniscentrum STOWA. Hierin staat de toepassing van gevolgbeperking in de praktijk centraal.

Het begrip meerlaagsveiligheid (MLV) speelt sinds het Nationaal Water Plan uit 2009 een rol bij de aanpak van overstromingen. Er worden drie lagen onderscheiden: preventie van een overstroming, ruimtelijke inrichting om de gevolgen van een overstroming te beperken en crisisbeheersing. Volgens het Deltaprogramma is preventie de belangrijkste laag. De twee andere lagen zijn aanvullend en worden samen gevolgbeperking genoemd.

Verminderen van kwetsbaarheid
In het rapport Verder met meerlaagsveiligheid worden de praktische ervaringen met MLV onder de loep genomen. Wat zijn hierbij de succesfactoren? De focus ligt op gevolgbeperking, vertelt senior adviseur Hanneke Vreugdenhil van adviesbureau HKV Lijn in water die in opdracht van STOWA het rapport schreef. “Dat is op verzoek van de waterschappen. Zij hebben met deze kant minder ervaring dan met preventie.”

De waterschappen ondernemen de laatste tijd allerlei initiatieven met ruimtelijke inrichting en crisisbeheersing. Vreugdenhil heeft daaruit de twaalf belangrijkste leerpunten en tips gedestilleerd. Zo raadt zij aan om typische watertermen als ‘waterrobuust’ en ‘klimaatbestendig’ te vermijden. “Er zijn andere woorden nodig om partijen van buiten de watersector mee te krijgen. Ik vind bijvoorbeeld het ‘verminderen van kwetsbaarheid’ een mooie omschrijving. Dat spreekt iedereen aan.” In het verlengde hiervan ligt de tip om gevolgbeperking, weerbaarheid en veerkracht als aantrekkelijke toekomstperspectieven te presenteren en definiëren. “Leg de nadruk op de kansen voor een gebied.”

Een ander leerpunt is: geef altijd inzicht in consequenties van overstromingen en extreme neerslag. Dan gaat het ook om de consequenties van maatregelen waarmee de gevolgen van de natuurverschijnselen worden beperkt. Want aan elke keuze zijn risico’s verbonden, zegt Vreugdenhil. “Het is belangrijk om de kansen te noemen, maar je moet tegelijkertijd wel reëel zijn over wat maatregelen betekenen.”

Instrumenten niet zo vaak toegepast
De publicatie bevat tevens een overzicht van tools en hulpmiddelen. Bij de voorbereiding van maatregelen kunnen onder meer het planologische instrument van overstromingsrisicozonering en de impactanalyse nuttig zijn. Het MLV afwegingskader en stappenplan en de risicoparagraaf overstromingen in het gemeentelijke bestemmingsplan zijn voorbeelden van instrumenten bij de afweging en toepassing van maatregelen.

Vreugdenhil wijst nog op de watertoets. Deze tool wordt gebruikt om te waarborgen dat waterhuishoudkundige doelstellingen expliciet en op evenwichtige wijze in beschouwing worden genomen bij alle relevante ruimtelijke plannen en besluiten van Rijk, provincies en gemeenten. “De watertoets is nu eigenlijk het enige instrument dat waterschappen actief gebruiken. Hierin zouden de onderwerpen van risicobewustzijn en gevolgbeperking wel steviger moeten worden benoemd en benut.”

Het gebruik van tools en hulpmiddelen kan in het algemeen beter, vindt Vreugdenhil. “Waterschappen kennen de instrumenten wel, maar passen ze jammer genoeg nog niet zo vaak toe. Ik hoop dat dit snel verandert en gevolgbeperking een normaal aspect van het werk van waterschappen wordt.”

 

Meer informatie
Rapport Verder met meerlaagsveiligheid

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.