Herman Havekes heeft de Uniepenning gekregen. Hij kreeg de penning op zijn afscheidssymposium uitgereikt door Rogier van der Sande, voorzitter van de Unie van Waterschappen.
Met de penning eert de Unie Havekes die zich 40 jaar lang inzette voor de Unie en de waterschappen. Hij groeide in die rol uit tot een autoriteit op het gebied van waterschapskennis. Nu gaat hij met pensioen.
Van der Sande zei bij de uitreiking van de penning: “Herman is voor ons altijd een wandelende encyclopedie op het gebied van waterrecht en waterschappen geweest. Zijn kennis en inzichten waren van onschatbare waarde. Het waterschapsbestel is nog net niet door Herman zelf bedacht. We gaan zijn onuitputtelijke kennis en scherpe verhandelingen missen en de Uniepenning is zeer op zijn plaats bij Herman.”
Havekes trad in 1984 in dienst bij de Unie van Waterschappen en was werkzaam als juridisch expert, lid van managementteam en later als strategisch adviseur. In 2009 promoveerde hij aan de Universiteit Utrecht op het thema functioneel decentraal waterbestuur en is hij onderscheiden met de Schilthuispenning. Op 27 oktober 2019 werd hij door de Stichting Schilthuisfonds benoemd tot bijzonder hoogleraar voor de nieuwe leerstoel Publieke organisatie van het (decentrale) waterbeheer aan de Universiteit Utrecht.
In zijn oratie ‘Succesvol decentraliseren?’ hield hij een vlootschouw van het (decentrale) waterbeheer en kwam tot de conclusie dat we het waterbeheer in Nederland best wel goed hebben georganiseerd, hoewel er ook wel ruimte is voor verbetering, zoals het grondwaterbeheer en het belastingstelsel.
Op zijn afscheidssymposium ‘Vroeger was alles beter… Toch?’ werd hij donderdag geroemd om zijn bevlogenheid door onder meer de hoogleraren Petra van Dam (Water- en Milieugeschiedenis aan de Vrije Universiteit Amsterdam) en Marleen van Rijswick (Europees en nationaal waterrecht aan de Universiteit Utrecht).
LEES OOK
H2O Premium: 'Ons waterbeheer is best wel goed geregeld'
Hoeveel kogels heeft men laten vallen (op verschillende plaatsen) om te concluderen dat de faalkans als gevolg van een impact (25 kg bal van 22 meter hoogte lijkt me inderdaad een aardige klap geven) op een voldoende laag niveau zit?