secundair logo knw 1

Vewin, de vereniging van drinkwaterbedrijven, is blij met het voorstel van demissionair minister Cora van Nieuwenhuizen (Infrastructuur en Water) om de zogeheten WACC (Weighted Average Cost of Capital) eenmalig met maximaal twee jaar te verlengen. Dat betekent dat een nog verdere verslechtering van de investeringspositie van de drinkwaterbedrijven voor de korte termijn wordt voorkomen, tegelijk is er tijd om te werken aan nieuwe regelgeving die waterbedrijven meer financiële ruimte moet gaan bieden om te investeren.  

Die investeringsruimte is dringend nodig, aldus de drinkwaterbedrijven. Klimaatadaptatie, bevolkingsgroei, vervuiling, verduurzaming en de toenemende vervangingsopgave van ondergrondse infrastructuur vragen om een forse toename van investeringen, stellen ze. Daarnaast moet worden geïnvesteerd in zaken als digitalisering, cybersecurity en onderhoud.

De komende tien jaar neemt de totale investeringsbehoefte in de drinkwatersector met ruim 60 procent toe tot in totaal 6,7 miljard euro, schrijven hoogleraar Elbert Dijkgraaf en adviseur Maarten Veraart deze maand in een opiniebijdrage in Het Financieele Dagblad. Beiden deden onderzoek naar de de WACC-problematiek in opdracht van drinkwaterbedrijf Vitens.

De WACC-methodiek, een winstreguleringsmaatregel, belemmert het aantrekken van voldoende kapitaal om die investeringen te kunnen doen, stellen Dijkgraaf en Veraart. En dat probleem wordt steeds groter, want door de dalende marktrentes is de WACC de afgelopen jaren fors gedaald. Momenteel is de WACC 2,75 procent. Volgend jaar dreigt deze zelfs 2,2 procent te worden, aldus Dijkgraaf en Veraart. 

Gevolg is dat de drinkwaterbedrijven door de winstbeperking het eigen vermogen niet voldoende kunnen versterken. “Zo ontbreekt een basis voor de financiering van noodzakelijke investeringen”, schrijven de hoogeleraar en de adviseur. In feite biedt het huidige regime de drinkwaterbedrijven als enige mogelijkheid om aan te kloppen bij hun aandeelhouders voor het versterken van hun vermogen. Dat zijn de provincies en gemeenten en daar valt weinig te halen, gezien de financiele problemen waar ze mee te maken hebben. 

Motie
In de richting van de Tweede Kamer vragen drinkwaterbedrijven al enige tijd om meer financieringsruimte door aanpassing van de WACC-methodiek. Die lobby leidde tot de op 8 december aangenomen motie van Carla Dik-Faber (ChristenUnie) waarin het kabinet wordt gevraagd om tijdig de WACC te herzien om de continuïteit van de drinkwaterbedrijven en hun kerntaken te kunnen waarborgen. Met het de nu voorgestelde wetswijziging sluit Van Nieuwenhuizen aan bij die motie. 

Met de tijdelijke oplossing de WACC eenmalig met maximaal twee jaar te verlengen wordt verdere verlaging van de WACC voorkomen en tegelijk wordt er tijd gewonnen om te kijken naar aanpassing van de methodiek die nu onder vuur ligt. Voorwaarde is wel dat daartoe voor 1 november 2021 wordt besloten, aldus het voorstel van Van Nieuwenhuizen.

Voor de lange termijn wordt ‘een kader’ opgesteld voor de financiële gezondheid van drinkwaterbedrijven, om te voorkomen dat de huidige financieringsproblematiek zich in de toekomst herhaalt, schrijft de minister met daarbij het voorstel ‘om samen met de sector onderzoek te doen naar een robuuste financiering die toekomstbestendig is’. De verkenning daarvoor start medio 2021, schrijft de minister.

MEER INFORMATIE
Interview Jelle Hannema: ‘We willen investeringsruimte, dat is een dringende oproep aan het kabinet’

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.