secundair logo knw 1

Gijs Oskam, oud-directeur van Waterwinningbedrijf Brabantse Biesbosch (WBB), is op 85-jarige leeftijd overleden. De naamgever van de prijs die jaarlijks wordt uitgereikt tijdens de vakantiecursus aan de TU Delft, wordt in de watersector herinnerd als deskundig en strijdbaar. Hij wordt in twee bijdragen herdacht.

Gijs Oskam vk zw Gijs OskamDe inzet van Gijs als directeur van WBB was erop gericht om de kwaliteit van het ruwe Maaswater in de spaarbekkens, bestemd voor de productie van drinkwater, zodanig te verbeteren dat het een betrouwbare bron werd.

Onverminderd zette hij zich in om, ondersteund door studies, feiten en laboratoriumresultaten, in binnen- en buitenland de bewustwording en andere handelswijzen met betrekking tot de vervuiling van onze grondstof, op gang te krijgen. Hij bouwde een relevant netwerk op en onderhield dat ook. Gijs zorgde ervoor, in zijn vele lezingen en toespraken, en in talrijke discussies waaraan hij actief deelnam, dat zaken duidelijk gesteld werden.

Chemicus in hart en nieren
De kwaliteit van het rivierwater, vanaf de bron tot aan de inlaat van de spaarbekkens, moet permanent bewaakt worden. Een grote uitdaging voor de chemicus, die Gijs in hart en nieren was. Maar hij dacht ook veel breder en introduceerde daarom biologische bewakingssystemen, die 24 uur per dag waakzaam zijn. Erg noodzakelijk als er naast steden en bedrijven ook kerncentrales aan jouw rivier staan. 

Gijs heeft ook een erg belangrijke rol gespeeld in het ontwerp van de drie spaarbekkens van het WBB en daarna in het beheer van de bekkens om de slechte Maaswaterkwaliteit om te vormen tot een betrouwbare en stabiele bron voor de drinkwaterproductie in Rotterdam, Dordrecht en Zeeuws-Vlaanderen. Naast chemische processen waren ook de biologische interacties een belangrijk aandachtsveld. Ook dit heeft hij in vele publicaties en lezingen wereldwijd verspreid.

Hij ontving op zijn bedrijf veel hooggeplaatste functionarissen, van diverse herkomst, met als hoogtepunt het bezoek van kroonprins Willem-Alexander, die zijn maidenspeech als watermanager van Nederland bij het WBB heeft gehouden. Erkenning voor al zijn inzet spreekt ook wel door in de Gijs Oskamprijs, die jaarlijks tijdens de vakantiecursus aan de TU-Delft wordt uitgereikt.

Meten, weten en ageren
Het werk van Gijs kan in drie woorden worden samengevat: Meten, Weten en Ageren. 

Met Meten wordt vooral het ontwikkelen van meetmethoden bedoeld voor al die soorten stoffen, die vaak sterk verdund, in water voorkomen. Daarin liepen de samenwerkende laboratoria van de rivierwaterbedrijven in de jaren ’70 tot 2000 voorop in de wereld. 

Toen de aandacht voor radioactiviteit na de kernramp van Tsjernobyl (1986) wegebde, was Gijs zo ongeveer de enige in Nederland, die nog iets verstandigs over het meten van de verschillende soorten radioactiviteit in water kon zeggen.

Met Weten wordt bedoeld dat je kennis hebt van de eigenschappen van een stof, van het belang ervan voor de menselijke gezondheid, voor het milieu. Dat je het gesprek met de technologen kunt voeren over verwijderingsmogelijkheden. Gijs beheerste dat als geen ander.

Als derde het Ageren in de breedste zin van het woord: . . . waar komt iets vandaan, . . . wat is daar aan te doen, . . . wie moet daar op aangesproken worden? . . .  hoe doen we dat het meest effectief? 

Publiciteit
Vaak is dat via de publiciteit. Gijs schuwde die bepaald niet, hij roerde de trom en, dat mag ook wel worden gezegd, hij genoot ervan. Dat maakte hem in België, waar destijds nog veel gedaan moest worden, wel bekend, maar bepaald niet populair. 

De Rijn- en Maasbedrijven werken nauw samen in de RIWA, de vereniging van rivierwaterbedrijven. Ook in het stroomgebied van de Rijn, met zijn grote chemische multinationals, was Gijs een geziene deskundige. Zij en ook zijn oud-collega’s uit de watersector herinneren Gijs als: deskundig en strijdbaar. 

Als baas op de WBB werd Gijs door de werknemers erg gewaardeerd. Hij was sociaal en betrokken en bevorderde de saamhorigheid en trots op ‘hun’ bedrijf. Daarnaast was Gijs gewoon een aardige kerel, een sociaal en betrokken mens, met een Bourgondische inslag.

Gijs, wij houden jou dankbaar in onze gedachten en blijven inspiratie putten uit de inzet van jou voor schone bronnen en spaarbekkenbeheer.

Namens de oud-collega’s uit de RIWA,
Maarten Gast en Job Verheijden


‘Zijn werkzame leven was gewijd aan de drinkwatervoorziening in Nederland en daarbuiten’

Wij ontvingen het verdrietige bericht dat Gijs Oskam op 10 juni jl is overleden. De naamgever van de zogeheten Gijs Oskamprijs die jaarlijks bij de Vakantiecursus van de TU Delft wordt uitgereikt als aanmoedigingsprijs voor jonge onderzoekers/ingenieurs in de Stedelijke Watercyclus.

Gijs was onder andere verbonden aan Waterwinningbedrijf de Brabantse Biesbosch (WBB). Hij richtte daar allereerst een ruwwater laboratorium op voor waterkwaliteitsonderzoek, om inzicht te krijgen in het innamewater voor het spaarbekkensysteem en in het transport naar de drinkwaterproductiebedrijven. Met dit laboratorium zorgde Gijs voor aandacht voor oppervlaktewater als grondstof voor de drinkwatervoorziening. Iets wat in die tijd nauwelijks op de agenda stond.

Sociaal en betrokken
Hierna werd Gijs directeur van WBB. Hij legde verbinding met gemeente, provincies en andere partijen in de omgeving. Door zijn prettige persoonlijkheid kon hij overbruggen en mensen samen brengen. Als directeur van WBB werd Gijs door de werknemers erg gewaardeerd. Hij was sociaal en betrokken en bevorderde de saamhorigheid en trots op ‘hun’ bedrijf.

Gijs zette zich actief in om het belang van bronbescherming op de kaart te zetten, hierbij ondersteund door studies en laboratoriumresultaten. Hij bouwde daartoe, samen met RIWA, een relevant netwerk op en ontving ook diverse prominenten uit binnen- en buitenland. Waarvan we ook nu nog de vruchten plukken.

We verliezen in Gijs een waterexpert, netwerker en bronbeschermer.

Annette Ottolini, Algemeen Directeur Evides Waterbedrijf
Guiljo van Nuland, Algemeen Directeur Brabant Water
Maarten van der Ploeg, Directeur RIWA-Maas

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.