secundair logo knw 1

Via het gezuiverde afvalwater komen antibioticaresistente bacteriën in het oppervlaktewater terecht. Daardoor is afvalwater, naast mest, de belangrijkste bron waardoor antibioticaresistente bacteriën in het milieu belanden.

Dat stelt het Rijksinstituut voor Gezondheid en Milieu (RIVM) na onderzoek waarbij metingen zijn verricht bij honderd waterzuiveringsinstallaties. Deze installaties zijn volgens de onderzoekers representatief voor de afvalwaterzuivering in Nederland.

RIVM heeft in samenwerking met andere instituten (Sanitas Water, Wageningen University Research en RIKILT) onderzocht hoeveel resistente bacteriën via afvalwater in het Nederlandse oppervlaktewater terechtkomen. In zestig tot honderd procent van het onderzochte afvalwater zitten bijzonder resistente micro-organismen, zoals ESBL-producerende E.coli-bacteriën. ESBL staat voor Extended Spectrum Beta-Lactamase en zorgt dat de bacteriën resistent worden tegen antibiotica die worden gebruikt om urineweginfecties en bloedbaaninfecties te behandelen.

Naast ESBL- producerende E. coli worden op het oppervlaktewater ook vancomycin-resistente enterococcen geloosd. Dat is een darmbacterie die niet behandeld kan worden met gangbare antibiotica. Daarnaast zijn resten van antibiotica in het afvalwater gevonden, aldus het onderzoek. 

Door de huidige conventionele behandeling in waterzuiveringsinstallaties nemen de concentraties van antibioticaresistente bacteriën af, stellen de onderzoekers. Met aanvullende technieken kan de verspreiding van antibiotica resistentie (ABR) naar het milieu verder worden verminderd. Concreet noemt het instituut geavanceerde oxidatie en filtraties met geactiveerde kool als mogelijkheden.

“Deze kunnen volgens pilotexperimenten de lozingen van ABR met afvalwater verder reduceren. De effectiviteit van deze technieken voor resistente bacteriën en resistentiegenen is in de praktijk nog niet breed onderzocht. Verder onderzoek in praktijksituaties kan dit kennishiaat verhelpen.”

De onderzoekers wijzen erop dat maatregelen die binnen de ketenaanpak geneesmiddelen worden overwogen voor aanvullende zuivering van afvalwater ook zullen bijdragen aan de vermindering van de verspreiding van antibioticaresiduen naar het milieu. "Hoewel de ketenaanpak niet is gericht op het terugdringen van de resistentieproblematiek, zal deze aanpak ook bijdragen aan de verdere vermindering van de verspreiding van resistente bacteriën en genen. Het is zinvol om bij de keuze van technieken, naast de te behalen vermindering voor de residuen, ook rekening te houden met de mogelijk haalbare vermindering van bacteriën en genen," schrijven de onderzoekers.

Lees hier het hele onderzoek van het RIVM.
Lees ook: Antibiotica in grondwater tot 25 meter diepte.

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Beste Carel, in de podcast kun je vinden op Spotify en  Apple Podcasts. Je kunt hem ook online beluisteren via de link in het bericht
Mooi! Jammer dat ik de serie niet terugvind als ik zoek in de NRC Podcast app.
Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”