H2O Premium

In de zoektocht naar adequate bescherming tegen een gemiddeld steeds hogere zee, lijken een bredere kustzone en meer natuurlijke dynamiek hand in hand te gaan. Waar buitendijks de ruimte voor verbreding ontbreekt, is het laten opslibben van polderland tussen de zeedijk en een landinwaarts gelegen dijk wellicht een duurzaam alternatief voor zeedijkversterking. In een recent rapport zet het NIOZ de plussen en minnen van de ‘wisselpolder’ als waterveilig landschap op een rijtje.

Op papier is de digitale transformatie al een heel eind. Veel waterschappen hebben inmiddels hun Chief Digital Officer (CDO) of een CI-Office en werken met Datalabs en Digital Twins. Allemaal bedoeld om een datagedreven organisatie te worden. De horizon staat vol stippen. Maar hoe gaat het in de praktijk?

In Twente verzakken honderden huizen na baggerwerkzaamheden in en rond het Twents kanaal. Woningen achter de Lekdijk kampen met hetzelfde euvel sinds een deel van de dijk is versterkt. Stefan van Baars, voormalig hoogleraar grondmechanica en funderingstechniek, schiet de gedupeerden te hulp en zet zijn tanden in beide dossiers.

Het water weer terugbrengen in de historische stad. Daarvoor pleiten watergildes in Hollandse watersteden als Gouda en Leiden. Want meer water maakt de stad aantrekkelijker om te wonen en te bezoeken (wanneer dat weer steeds meer kan), versterkt (zodoende) de stedelijke economie én creëert meer waterberging om hoosbuien op te vangen. Een ‘win-win-winsituatie’ dus. En meer dan nostalgie.

Vakantie in eigen land is dankzij de coronacrisis weer populair. En als de temperatuur in de achtertuin tot tropische hoogtes stijgt, zijn grachten, meren en rivieren een aantrekkelijk alternatief voor een vliegreis naar de zon. Maar kan het water al die drukte wel aan?

Scheepswerfdirecteur Thecla Bodewes neemt haar pragmatisme en no-nonsenshouding mee naar de Haagse wereld van overleg en wikken en wegen. In april werd Bodewes benoemd tot boegbeeld van Topsector Water & Maritiem. ‘Water is de basis van alles.’