secundair logo knw 1

Europarlementarier Jan Huitema (2e van rechts) krijgt op rwzi West tekst en uitleg over grondstoffenproductie

De overgang naar de circulaire economie is ook voor de waterschappen en drinkwaterbedrijven geen sinecure. Ze nemen initiatieven en ontwikkelen producten, maar stuiten op veel obstakels. Die hebben betrekking op regelgeving, maar ook op zaken als het negatieve imago van secundaire grondstoffen. Technologieën en producten lopen daardoor meer kans in de ‘Valley of Death’ te stranden.

Dat kreeg Europarlementariër Jan Huitema (VVD) vrijdag te horen tijdens zijn werkbezoek aan rioolwaterzuivering Amsterdam West van waterschap Amstel Gooi en Vecht (AGV). De Europarlementariër schrijft een rapport over het Circulair Economy Action Plan van de Europese Unie. Dat is het nieuwe actieplan voor de overgang van de huidige lineaire economie naar een circulaire economie in de Europese Unie en een van de belangrijke bouwstenen van de European Green Deal, Europa's nieuwe agenda voor duurzame groei.

Ambitieuze boodschap
Jan Huitema 180 vk Jan HuitemaIn Amsterdam wilde rapporteur Huitema kennis opdoen over de circulaire initiatieven van de Nederlandse waterschappen en drinkwaterbedrijven. “Het gaat mij erom hoe jullie het beleven in de praktijk”, zei de Europarlementariër. Hij trof op de rwzi bestuurders,  directeuren en managers van AGV, Waternet, Aa en Maas, AquaMinerals, Vewin en de Unie van Waterschappen en hield ze voor dat het Europees Parlement de Europese Commissie een ‘ambitieuze boodschap’ wil meegeven als het gaat om de overgang naar een circulaire economie.

De Europarlementariër, als melkveehouder thuis in de wereld van de landbouw, kreeg de ambities, frustraties en potenties van een hem onbekende sector voorgeschoteld. 

“De grootste opgave is om de stap te maken van de experimentele naar de gangbare fase. We zitten nu meer met de vraag: hoe kunnen we opschalen?”, zei Sander Mager, dagelijks bestuurder van AGV, nadat hij had geschetst dat de waterschappen al pionierend veel tijd en energie steken in circulaire initiatieven met ambitieuze stippen op de horizon. “We hebben een doel geformuleerd, maar de weg ernaar toe is niet helder. We moeten al doende leren. En ik hoop dat het Circulaire Action Plan ons daarbij helpt”, zei Mager.

‘Death valley’
Duurzaamheidsmanager Aalke Lida de Jong van afzetorganisatie AquaMinerals schetste Huitema een aantal knelpunten in het verwaarden van reststromen. Nieuwe innovatieve producten komen op weg naar een serieuze afzetmarkt vaak in ‘death valley’ terecht, de gevarenzone waarin cash-flow problemen ontstaan omdat er veel geld nodig is om nieuwe producten in de markt te zetten en investeerders afhaken.

Reststoffen (secundaire grondstoffen) hebben het op dat lastige traject nog moeilijker omdat ze te maken hebben met meerdere knelpunten: concurrentie met primaire producten uit de lineaire economie (goedkoper, bewezen kwaliteit, status), het realiseren van opwerkketens (aanbod is te klein, vraag nog niet groot genoeg, de techniek voldoet niet) en juridische obstakels (de erkenning van afvalstof als grondstof gaat heel moeizaam in de praktijk).

“Het achterliggende probleem is angst voor afval”, zei De Jong, die daarin werd bijgevallen door Mark van der Werf, programmamanager Circulair van de Unie van Waterschappen. Hij zei: “Secundaire grondstoffen hebben het imago, van goh, daar kunnen weleens gevaarlijke stofjes inzitten. Het is angst voor vervuiling en het is lastig om dat imago te doorbreken.”

Suggesties
De Jong schetste Huitema ook hoe ‘Brussel’ kan helpen: “Bied perspectief en verklein de valley of death.” 
De duurzaamheidsmanager van AquaMinerals noemde daarbij een reeks aan suggesties, zoals: langdurige fiscale steun voor winning en gebruik van secundaire grondstoffen, vereenvoudiging van regelgeving en uniforme interpretatie daarvan, rechtszekerheid voor reststoffen en steun van overheden als launching customer.

peter verlaan 180 vk vrij Peter VerlaanPeter Verlaan, directeur zuiveren bij Aa en Maas en lid van de stuurgroep Energie- en Grondstoffenfabriek, vroeg aandacht voor de rol van de waterschappen in de transitie naar een circulaire economie. “Een lange adem in dit proces is ongelofelijk belangrijk. Wij hebben die lange adem en dat blijft weleens onderbelicht.”

Einde afvalstatus
Ook Verlaan vroeg aandacht voor juridische knelpunten, zoals de Europese End-of-Waste (EoW) route, die reststoffen een ‘einde afvalstatus’ moeten geven. Die processen verlopen erg moeizaam, stelde Verlaan. “En als we Publiek Private Samenwerkingen aangaan, moeten we innovaties ook aanbesteden, dat is de dood in de pot. Het zou helpen als we als publieke organisaties meer ruimte krijgen in de circulaire economie.”

Huitema kreeg tijdens een rondgang over de rioolwaterzuivering tekst en uitleg over initiatieven waarmee waterschappen willen bijdragen aan de circulaire economie, zoals de productie van struviet, het product waarvan het traject ‘einde afvalstatus’ zo lang duurt, calciet, waarvoor plannen bestaan om een tweede verwerkingsfabriek te bouwen en groen gas, waarvan het waterschap AGV op de rwzi West jaarlijks 9 miljoen m3 wil gaan produceren.

Huitema werd de locatie getoond waar de fabriek wordt gebouwd, tegenover de rwzi. Aan het eind van het jaar moet de groen gasinstallatie al in productie zijn en dan levert AGV met een hoogwaardig product een flinke bijdrage aan de circulaire economie.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.