secundair logo knw 1

Het gaat in het algemeen goed met het ingezaaide zeegras in de Waddenzee. Het zeegrasveld bij Griend is aanzienlijk gegroeid en bij Ameland lijkt in de toekomst zelfs grootschalig herstel mogelijk.

Dit blijkt uit de resultaten van een afgelopen maanden uitgevoerde monitoring. Ze worden door Rijkswaterstaat hoopvol genoemd. In 2024 is het zeegras redelijk tot goed aangeslagen op alle locaties in de Waddenzee.

Veld bij Griend met ruim 400 hectare gegroeid
Bij Griend ligt het grootste herstelde droogvallend zeegrasveld ter wereld. Dat is de laatste jaren aanzienlijk in omvang toegenomen door inzaaien en natuurlijke groei. Dit jaar kwam er meer dan 400 hectare bij. Het veld is inmiddels 1.668 hectare groot. In 2018 was het slechts 30 hectare.

Er zijn wel minder planten per hectare dan in andere jaren. Volgens een bericht van Rijkswaterstaat over de monitoring gaat het om een natuurlijk fenomeen. Er kunnen verschillende oorzaken zijn. “In de natuur fluctueren populaties elk jaar als gevolg van weersomstandigheden en jaar tot jaar verschillen in lokale condities, zoals sedimentatie en erosie of zaadpredatoren. Dergelijke fluctuaties zijn heel normaal.”

Veelbelovend zeegrasherstel bij Ameland
Met het zeegras in de buurt van Ameland gaat het eveneens crescendo, meldt Rijkswaterstaat. “Bij Ameland is de ontwikkeling van de zeegrasvelden zelfs zo veelbelovend dat er in de toekomst grootschalig herstel mogelijk lijkt.”

Een jubelstemming is nog voorbarig, omdat pas na een aantal seizoenen duidelijk is of het om een definitief herstel gaat. Dat hangt ervan af of zaden overleven in de winter.

Verder zijn er nieuwe proefvelden ingezaaid op de Ballastplaat bij Harlingen en de Waardgronden onder Terschelling. Ook dit lijkt succesvol.

Vijfjarig herstelproject
Zeegras kwam vroeger op veel plekken in de Waddenzee voor, maar verdween bijna volledig als gevolg van ziekten in de jaren dertig en eutrofiëring in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Rijkswaterstaat startte in 2022 met een grootschalig vijfjarig zeegrasherstelproject, gericht op de permanente terugkeer van de zilte waterplant in zowel de Waddenzee als de Zuidwestelijke Delta. Aan het project doen vier partijen mee: Witteveen+Bos, Rijksuniversiteit Groningen, The Fieldwork Company en Altenburg & Wymenga.

Het herstel van zeegras is ook een doel in de Kaderrichtlijn Water. Voor de Waddenzee wordt gemikt op het realiseren van zo’n 10.000 hectare zeegras in 2027.

Volgens Rijkswaterstaat is de comeback van het zeegras belangrijk voor het herstel van natuur en waterkwaliteit. De ontwikkeling van een zeegrasveld heeft diverse voordelen. Zo is dit een leefgebied voor vissen en planten en wordt ronddwarrelend slib vastgelegd. Ook wordt er veel CO2 opgeslagen in het veld.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Prachtplan Jos ! Nog een argument voor: grondwater is minder kwetsbaar dan oppervlaktewater in tijden van oorlogsdreiging. 
Plan B ja de Haakse zeedijk voor de kust van Nederland maar zelfs ook Belgie en Denemarken!
De grootste veroorzaker van de kostenstijgingen op water, energie en brandstof is de Rijksoverheid. De aandacht kan beter daar op gevestigd worden. De verhoging door de investeringen voor de drinkwaterleidingen is marginaal. Wel een verdiept in de belasting op leidingwater (voor kleingebruikers tot 300m3) van 0,5 EURO per m3? 
Om het helemaal compleet te maken neem ik aan dat beide heren met een zeilboot uit 1624 naar Nederland zijn gekomen om de CO2 voetprint niet teveel te verhogen.