Niet alleen in de Waddenzee, ook in het Veerse Meer en het Grevelingenmeer wil Rijkswaterstaat flinke zeegrasvelden aanleggen. In een grootschalig ‘herstelproject’ wordt de komende vijf jaar 5 miljoen euro geïnvesteerd vanuit de Kaderrichtlijn Water (KRW).
Het doel is een permanente terugkeer van deze zilte waterplant in de Waddenzee en de Zuidwestelijke Delta, zo schrijft Rijkswaterstaat op de website. Zeegras is volgens de instantie 'een cruciale schakel in het verbeteren en behouden van een gezond marien ecosysteem'.
Bij het eiland Griend in de Waddenzee is dit voorjaar nog Deens donorzaad met een kitspuit geïnjecteerd ter versterking van het eerder ingezaaide veld. Hier moet in totaal 3200 vierkante meter komen. Daarnaast wordt in overleg met andere beheerders in het gebied en de Beheerautoriteit Wadden naar een tweede locatie gezocht.
Rijkswaterstaat nam het project zeegrasherstel in de Waddenzee begin dit jaar over van Natuurmonumenten, dat samen met de Rijksuniversiteit Groningen en The Fieldwork Company de afgelopen jaren volop heeft geëxperimenteerd.
Matrassen
In de Zuidwestelijke Delta staat zeegrasherstel "nog in de kinderschoenen", aldus de instantie. In het Grevelingenmeer is al wel een meerjarige pilot uitgevoerd, waarvan de conclusies hoopgevend zijn: na wat opstartproblemen is het hier uiteindelijk gelukt om zeegras te laten overleven.
Dat onderzoek wordt nu uitgebreid naar het Veerse Meer. Vanuit de Kaderrichtlijn Water heeft Rijkswaterstaat het doel gesteld om aan het einde van het groeiseizoen van 2027 in beide meren zeegrasvelden van 5 hectare ontwikkeld te hebben. Daarvoor worden volgens een woordvoerder 1 miljoen Duitse donorzaden gebruikt.
In het verleden waren de zeegrasvelden in de Waddenzee en de Zuidwestelijke Delta duizenden hectaren groot. Ze waren van belang voor de natuur, maar ook voor de economie. Zo werd zeegras gebruikt voor het bedekken van daken, het bouwen van dijken en het vullen van matrassen.
CO2-opslag
Door de aanleg van de Afsluitdijk, de Deltawerken, ziekten en een verslechterende waterkwaliteit is het zeegras in de meeste Nederlandse wateren verdwenen. Dat is funest voor de waterkwaliteit en voor het hele ecosysteem.
In zeegrasvelden stroomt het water langzamer, waardoor slib naar de bodem zinkt en helder water ontstaat. Daarnaast zijn ze van groot belang voor de biodiversiteit en houden ze 'efficiënter dan de meeste bossen' CO2 vast.
Voor het creëren van zelfredzame zeegrasvelden is veel kennis en expertise nodig, stelt de instantie. Daarom wordt voor de duur van het project samengewerkt met Witteveen+Bos, Rijksuniversiteit Groningen, The Fieldwork Company en Altenburg en Wymenga.
LEES OOK
H2O-bericht: Rijkswaterstaat zaait zeegras in Waddenzee in met ‘donorzaad’
