secundair logo knw 1

Bij het verbeteren van de waterinfrastructuur zijn waterschappen afhankelijk van marktpartijen. Om communicatie tussen de opdrachtgevers en opdrachtnemers eenvoudiger te laten verlopen, presenteert de Unie van Waterschappen nu het DeEscalatie- en Communicatiemodel.

De communicatie tussen waterschappen en marktpartijen liet in het verleden nog wel eens te wensen over. Dat kan grote gevolgen hebben. Waterschap De Dommel kreeg onlangs bijvoorbeeld een boete opgelegd wegens het te laat melden van biogaslekkages, een fout die het waterschap weet aan de moeizame samenwerking met aannemer Heijmans. "Alle partijen, zowel opdrachtgevers als opdrachtnemers, hebben hun eigen negatieve ervaringen," zegt Henkjan van Meer, beleidsmedewerker Moderne Overheid bij de Unie van Waterschappen. "Daarom is het juist zo positief dat waterschappen en marktpartijen samen om tafel zijn gaan zitten om hun verantwoordelijkheid te nemen en een constructieve oplossing te zoeken."

"Te vaak communiceren waterschappen en marktpartijen pas als er iets misgaat. Daarom geeft dit model praktische tips voor de samenwerking tussen de opdrachtgever en opdrachtnemer en wel vanaf het moment dat het contract ondertekend wordt", zegt Van Meer. Het DeEscalatie- en Communicatiemodel onderscheidt drie niveaus: strategisch, tactisch en operationeel. Als de gesprekspartners er op het laagste niveau niet uitkomen, kan het discussiepunt op een hoger niveau worden besproken. "Dan kun je een geschil snel oplossen en de situatie de-escaleren. Het model is opgesteld door een werkgroep waarin marktpartijen en waterschappen zitting hadden en komt dus echt uit de praktijk."

Het DeEscalatie- en Communicatiemodel is een concreet vervolg op het vorig jaar verschenen visiedocument 'De waterschapsmarkt van de toekomst – bouwstenen voor vernieuwing,' ook wel bekend als de marktvisie. Hierin staat hoe waterschappen en marktpartijen willen samenwerken als opdrachtgever en opdrachtnemer. "Waterschappen en marktpartijen zijn zelf tot de conclusie gekomen dat hun relatie in het verleden te juridisch was. De mens moet weer centraal komen te staan. Van contract naar contact, noemen we dat ook wel. Het model is een soort geheugensteuntje daar bij kan helpen"

Lees hier meer over het DeEscalatie- en Communicatiemodel

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Mooi! Jammer dat ik de serie niet terugvind als ik zoek in de NRC Podcast app.
Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.