secundair logo knw 1

Korstmossen op granietstenen in de dijk tussen de Eemshaven en Delfzijl | Foto Bas Kers op Flickr

De dijkversterkingen van het Hoogwaterbeschermingsprogramma gaan ten koste van bijzondere soorten korstmossen. Dat stellen onderzoekers van de Bryologische en Lichenologische Werkgroep (BLWG) in een rapport dat is opgesteld in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.

Korstmossen zijn algen die in symbiose met schimmels groeien op boombast of steen. Hoewel stikstofdepositie de belangrijkste boosdoener is in de achteruitgang van korstmossen, doet ook dijkverzwaring een duit in het zakje op die trajecten waar basalt wordt vervangen door beton. Op basaltstenen van oude rivierdijken en zeedijken leven verschillende soorten korstmossen. 

“Met name in het Rivierengebied en het IJsselmeergebied zijn grote stukken dijk met basalt en graniet (met daarop karakteristieke zuurminnende soorten) vervangen door dijken met een betonnen bekleding. Dit heeft als gevolg gehad dat alle typische korstmossen van dijken op deze plekken zijn verdwenen”, schrijft BLGW in het rapport. 

Ongeveer 15 zeldzame soorten korstmossen kregen een flinke klap door het verdwijnen van oude basaltstenen op de Afsluitdijk en langs het Markermeer. Het gaat om soorten met bijzondere namen als rivierschotelkorst, zeepurperschaaltje, zeedakpanmos, bruine zeekorst en gelobde citroenkorst. 

De BLWG vraagt bij dijkverzwaringen om historische steenbekleding te sparen of terug te brengen. Daar is langs de Afsluitdijk en het Markermeer geen gehoor aan gegeven. Hier hebben beton en asfalt de plek ingenomen van graniet en daarop groeit geen korstmos. Volgens BLWG is het adagium ‘building with nature’ niet toegepast en zijn verkeerde keuzes gemaakt waardoor biodiversiteit kind van de rekening werd. 

Niet overal zijn korstmossen de dupe van dijkverzwaringen. Op de versterkte dijk tussen Delfzijl en de Eemshaven komen de meeste Rode Lijst-soorten in Nederland voor. Deze korstmossen konden behouden blijven bij de dijkverzwaring, dankzij inzet van de werkgroep korstmossen. 

Leden van de werkgroep korstmossen zetten zich in voor behoud van zeldzame korstmossen door groeiplaatsen op dijkweringen vrij te houden van mos en bramen. Zo verwijderen vrijwilligers binnenkort de oprukkende begroeiing op de oude zeedijk bij Nijkerk langs het Veluwemeer, zodat korstmossen hier weer ruimte krijgen. 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.