secundair logo knw 1

Foto: Marten van Dijl

In het historische centrum van Spakenburg is een waterkering aangelegd die met 330 meter de langste ter wereld is. De kering sluit zichzelf bij hoogwater, waardoor het achterland tot aan Amersfoort wordt beschermd.

De waterkering is maandag onder veel publieke belangstelling uitgeprobeerd. Deze generale repetitie verliep succesvol. De kering beschermt het voormalige vissersdorp Spakenburg en het achterland tegen opstuwend water vanuit het Eemmeer bij een noordwesterstorm. Voorheen werden schotten gebruikt, maar die boden onvoldoende soelaas. De nieuwe kering voldoet ook bij een bijzonder zware storm van windkracht elf.

Het principe erachter is ingenieus: wanneer het waterpeil stijgt, komt de keerwand omhoog tot zo’n 80 centimeter. Het water stroomt dan in een stalen bak waarin de kering ligt verzonken, waardoor de wand omhoog drijft. Is de wand bovenin, dan wordt die vergrendeld. De kering bestaat uit kevlar. Aardig detail: in de stalen bovenkant is het eerste couplet van het Spakenburgse volkslied ‘In haar eenvoud rijk’ gegraveerd. De 330 meter lange kering ligt verzonken in de bestrating rondom de historische botterhaven en langs de nieuwe haven. Hierdoor behoudt het centrum zijn historisch aangezicht.

De aanneemcombinatie Van Heteren en Jansen-Venneboer maakte het ontwerp, terwijl het Belgische bedrijf Aggéres de kering leverde. Het idee voor de opdrijvende waterkering komt van de Kampenaar Johann van den Noort. Hij bedacht dit in een kwartier toen er in 1995 wateroverlast in zijn stad was, vertelt hij aan het NRC. “Ik dacht: laat het water zélf het werk doen.”

Aan de nieuwe kering hangt een prijskaartje van 6,6 miljoen euro. Het resultaat rechtvaardigt deze investering, vindt Tanja Klip-Martin, dijkgraaf van Waterschap Vallei en Veluwe. “Het is een zeer nieuwe en innovatieve oplossing voor Nederland en wordt hier voor het eerst toegepast bij een primaire waterkering. We lopen hiermee voorop. Het is een voorbeeld voor andere historische binnensteden in Nederland die tegen hoogwater beschermd moeten worden.” Klip-Martin vertelt dat een nieuwe manier van aanbesteden is toegepast. “We stelden een vraag aan de markt waar normaliter een opdracht neergelegd wordt. Een succesvolle manier, zo is gebleken.”

De Spakenburgse kering is een onderdeel van het dijkverbeteringsproject langs de zuidelijke randmeren en de Eem in het kader van het landelijke Hoogwaterbeschermingsprogramma. Hierbij worden ruim twintig kilometer waterkeringen aangepakt. Dit project is naar verwachting in het najaar afgerond.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Natuurlijk goed/winst dat bomenstructuur behouden blijft maar het blijft doodzonde een onnodig als de populieren gekapt worden. De oudere populieren kunnen prima nog wel 100 jaar behouden blijven mbv toepassing van een speciale snoeimethode. Stichting Het Wantij te Dordrecht heeft in de gemeente Dordrecht de snoeimethode van bureau Storix voor Bomen en Landschapsbeheer weten te introduceren. Daartoe heeft de Stichting een rapport laten maken waarin de essentie van deze methode wordt beschreven. (Er moest wel wat weerstand worden overwonnen maar de weg naar grootschalige kap van populieren in de toekomst volgens het zgn "populieren protocol" is van de baan). 
Dat was het begin van meerdere projecten in Dordrecht. Onlangs zijn nog populieren van zo,n 125 jaar oud gesnoeid om duurzaam te behouden die langs het riviertje het Wantij staan. De eerder voorgenomen kap van vele andere, 80 jaar oude bomen, werd voorkomen. Vorig jaar werd een artikel geplaatst in Trouw waarop reacties zijn gekomen uit meerdere steden.
Inmiddels zijn bewoners uit Den Haag, Rotterdam en Amsterdam zich in gaan zetten voor behoud populieren in hun omgeving.  Op het blog   https://blog.hetwantij.com/ vindt u meer via zoekfunctie "populieren".
Het blog wordt binnenkort geactualiseerd met de nieuwe informatie en rapporten. Graag zien we dat ook deze populieren langs de Maas een kans krijgen duurzaam oud te worden!
Secretaris Cor Goosen 
10.000.000 kilo zout per schutting? Klopt dat wel?
Wat voor de Waddenzee geldt evenzeer voor de wateren in de Zuidwestelijke Delta. Er is dingend behoefte aan zoet water en sediment/ slib om de dynamiek daar terug te brengen. En zo met klimaatverandering te kunnen omgaan. 
Op zo'n manier kan je wel stoppen met beleid maken en gaan we echt overal 'verstandig' bouwen.