secundair logo knw 1

Eén ‘onderwatervlieger’ kan zevenhonderd huishoudens van stroom voorzien. De techniek die Youri Wentzel van SeaQurrent uit het Friese Grou de afgelopen jaren ontwikkelde, wordt volgend jaar op zee uitgeprobeerd. Energiebedrijven en overheden zijn enthousiast.

 Youri Wentzel is fervent watersporter. Tijdens zijn zeezeiltochten bij Denemarken, Engeland en de Kanaaleilanden vroeg hij zich geregeld af waarom we niet iets doen met energie uit stromend water. “Ik heb een achtergrond in de energiesector, vandaar.” Aanvankelijk keek hij naar bestaande technieken waarbij energie wordt opgewekt uit stromend water, maar hij ontdekte dat die alleen bestaan voor snelstromend water. “Bij de Afsluitdijk en de Oosterschelde wordt al van alles gedaan om energie uit snelstromend water te halen. Daarnaast hebben we ook de Noordzee met weliswaar veel langzamer stromend water, maar een oppervlak dat vele malen groter is. Daar wilde ik iets mee doen.”

Hij probeerde van alles uit en kwam uiteindelijk op de TidalKite: een soort vlieger van zeven meter hoog en twaalf meter lang die onder water stroom genereert. “We leggen de kite dwars op de stroming en sturen ‘m dan van rechts naar links. Daardoor ontstaat er een enorme trekkracht – in feite net als wanneer je op het strand een vlieger van rechts naar links beweegt. Die trekkracht zetten we om in elektrische energie.” De opgewekte energie wordt vervolgens via een elektriciteitskabel naar de vaste wal vervoerd.

Wentzel begon in 2014 met de ontwikkeling van de TidalKite. In samenwerking met de Rijksuniversiteit Groningen voerde hij talloze berekeningen uit. Inmiddels is met een proefopstelling in waterbouwkundig laboratorium MARIN Wageningen aangetoond dat het systeem werkt en dat één vlieger de potentie heeft om zevenhonderd huishoudens van stroom te voorzien. Grote energiebedrijven en overheden zijn enthousiast, al heeft dat heel wat overredingskracht gekost, lacht Wentzel. “Je komt natuurlijk ook altijd mensen tegen die denken dat je een tik van de molen hebt gehad.”

In de zomer van 2018 wordt er voor het eerst een proefopstelling op de ‘echte’ zee geplaatst. De ideale locatie om TidalKites te plaatsen is ónder de windmolenparken die op de Noordzee komen, zodat tegelijkertijd onder en boven water energie wordt opgewekt. Daar is de infrastructuur aanwezig om de opgewekte stroom naar de wal te brengen. “Die ruimte is al geclaimd voor energieopwekking, dus dat is een logische keuze”, zegt Wentzel.
Langs de hele Nederlandse kust kunnen zo’n zeshonderd systemen worden geplaatst. Wentzel heeft er alle vertrouwen in. “Totnogtoe heeft niemand me ervan kunnen overtuigen dat het niet gaat lukken.” Wereldwijd heeft de TidalKite een nog veel grotere potentie van zo’n honderd miljoen huishoudens.

Wentzel heeft samen met partners de afgelopen jaren veel eigen geld en energie gestoken in de onderwatervliegers. Deels ‘eigenwijzigheid’, zegt hij, maar daarnaast vooral de overtuiging dat we haast moeten maken met hernieuwbare energie. “Mensen hebben het idee dat er van alles gebeurt op het gebied van duurzaamheid en dat is ook wel zo, maar afgelopen jaar was maar zo’n 6 procent van ons energieverbruik duurzaam. Er moet nog heel wat gebeuren voor we op de 100 procent zitten.”

Meer informatie over SeaQurrent en de TidalKite

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Mooi! Jammer dat ik de serie niet terugvind als ik zoek in de NRC Podcast app.
Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.