In polder Wassenaar op Texel gaat Wageningen Marine Research onderzoeken of het mogelijk is op grote schaal en binnen een integraal, circulair systeem, zeewier, kokkels en garnalen te kweken in verzilte gebieden. “We willen de basis leggen voor een nieuwe businesscase voor aquacultuur.”
“Verzilting is een groot probleem, in Nederland en ver daarbuiten”, stelt Reinier Nauta, projectleider bij Wageningen Marine Research. “Grote gebieden raken langzaam ongeschikt voor traditionele landbouw. We willen onderzoeken of het mogelijk is om op deze zilte grond toch hoogwaardig voedsel te verbouwen en wat de voorwaarden daarvoor zijn.”
De pilot die Wageningen Marine Research samen met meerdere projectpartners in een buitendijkse polder op Texel gaat starten, zal lopen tot 2024. In polder Wassenaar was eerder al testlocatie aangelegd vanuit een bedrijf dat zich richtte op experimentele voedselvoorziening op zilte grond. “Dat bedrijf hield zich hoofdzakelijk bezig met landbouw, maar we waren onder hun vlag ook al gestart met mariene aquacultuur. Deze pilot is tegelijk een voortzetting en een uitbreiding van dat oudere initiatief.”
Nauta heeft daarbij een circulaire en integrale aanpak voor ogen. “Zout water stroomt de polder binnen. Het zeewier en natuurlijke micro-algen halen voedsingsstoffen uit het water. Dat is vervolgens voedsel voor kokkels en dieren zoals garnalen, die leven van de dierlijke en plantaardige resten. Eerder experimenten van het NIOZ en private bedrijven waren gericht op aquacultuur van bijvoorbeeld kokkels of zeewier. Wij proberen dit nu samen te brengen in één systeem.”
De polder is voorzien van hevel. Daardoor kan een gecontroleerde getijden werking in de polder gecreëerd worden. Nauta: “We proberen de natuur na te bootsen met de omstandigheden in de polder, maar ook door zonder pesticiden en andere hulpstoffen te werken. Tegelijkertijd willen we wel hoogwaardige producten opleveren om daarmee de basis te kunnen leggen voor een sluitende businesscase voor aquacultuur.”
Behalve in de Texelse polder te bewijzen dat mariene aquacultuur een rol kan spelen in zilte gebieden, hoopt Nauta ook dat dit onderzoek de vele aanwezige kennis op dit gebied samen kan brengen. “Dat is nodig om dit onderwerp verder te brengen. Niet alleen voor ons, maar ook voor gebieden in het buitenland die kampen met verzilting, maar niet de Nederlandse middelen hebben om daar mee om te gaan. In Nederland zit heel veel kennis. Maar het is vaak versnipperd. Binnen deze pilot hopen we ook die gefragmenteerde kennis te verbinden en te gebruiken.”