secundair logo knw 1

Begroeiing weghalen (Beeldbank Rijkswaterstaat / Con Mönnich)

Rijkswaterstaat en Staatsbosbeheer hebben een overeenkomst getekend over het onderhoud van de begroeiing langs de grote rivieren. Hiermee worden het belang van hoogwaterveiligheid en natuurdoelen zo goed mogelijk gecombineerd.

Rijkswaterstaat is verantwoordelijk voor de doorstroming van water in de uiterwaarden langs de grote rivieren. Deze doorstroming moet voldoende zijn om hoogwater op te vangen. Bomen en struiken mogen geen belemmering vormen. Wilfred Vruggink, omgevingsmanager Stroomlijn en vegetatiebeheer bij Rijkswaterstaat, heeft het over een forse opgave. “We hebben te maken met vijftigduizend hectare uiterwaarden en twaalfduizend eigenaren.”

De overeenkomst met Staatsbosbeheer is volgens Vruggink een eerste belangrijke stap. Staatsbosbeheer heeft 7.500 hectare aan riviernatuur onder zijn hoede en is daarmee de grootste terreinbeheerder in de uiterwaarden. “Wij hebben heldere afspraken gemaakt over waar de begroeiing vanuit het belang van hoogwaterveiligheid laag moet zijn en waar meer ruimte voor bomen en struweel is. Deze overeenkomst is een model voor andere afspraken. We willen als Rijkswaterstaat het komende jaar vergelijkbare overeenkomsten sluiten met Natuurmonumenten en de Provinciale Landschappen.”

Rijkswaterstaat en Staatsbosbeheer hebben oog voor elkaars belangen. Vruggink: “Het belang van hoogwaterveiligheid staat niet ter discussie. Staatsbosbeheer is het daar volledig mee eens. Rijkswaterstaat erkent op zijn beurt de natuurwaarden. Samen streven we naar zo goed mogelijke oplossingen voor de terreinen.” Het vegetatiebeheer blijft in handen van Staatsbosbeheer. “Het maakt voor ons niet uit hoe dat gebeurt”, zegt Vruggink. “Rijkswaterstaat heeft een financiële verantwoordelijkheid. Als er vanwege hoogwaterveiligheid extra moet worden gemaaid, vergoeden we dat.”

Hierbij fungeert de Vegetatielegger als meetlat. Dit is een nieuw instrument van Rijkswaterstaat. De legger toont de ‘maximale ruwheid’ per 25 vierkante meter uiterwaard. Vruggink licht toe: “Voor de Vegetatielegger zijn luchtfoto’s gemaakt. Op basis daarvan zijn plaatjes van alle uiterwaarden langs de grote rivieren gemaakt. Hiermee is per locatie te zien hoe hoog de vegetatie mag zijn. De legger is openbaar toegankelijk. Iedereen kan de overzichtskaarten bekijken.”

Vruggink is ook betrokken bij het programma Stroomlijn, waarbij sinds 2011 langs de grote rivieren begroeiing is weggehaald. Dit programma is bijna afgelopen; er resteren nog enkele kleine werkzaamheden. Vruggink spreekt over een noodzakelijke inhaalslag. “Het gaat om duizend hectare uiterwaarden waar de vegetatie te lang is doorgegroeid. Dat is nu weer op orde. De ervaring die wij hiermee hebben opgedaan, is van nut voor de overeenkomsten die we sluiten.”

Meer informatie

Bericht Rijkswaterstaat over overeenkomst

Toelichting op Vegetatielegger plus viewer

Overzicht van programma Stroomlijn

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Duidelijk verhaal Marjolijn
Ik heb het gehele artikel slechts diagonaal gelezen maar wat ik al vast mis is dat het nog steeds geen beleid is om de bedrijven te (gaan) verbieden om ons nog een klein beetje goede gronddrinkwater te ge- of beter misbruiken voor proceskoeling. Hoogstens nog toe te staan in een gesloten circuit waardoor slechts incidenteel moet worden aangevuld en mits de warmte wordt hergebruikt, b.v. voor eigen of wijkverwarming. Zo kun je twee vliegen in een klap slaan (sorry voor de PvdD). En ja, dan moet er ook weer gecontroleerd en gehandhaafd gaan worden. Daar zal de politiek dan weer niet zo blij van worden. 
Vorig jaar 50m3 verbruikt dus mijn best gedaan en terug naar 30m3. Rekening 157.50 waarvan 31 voor water en de rest belasting en rechten. Denkt u nu echt dat ik dit jaar op een kuub meer of minder kijk. Ik geef t gras weer lekker water van de zomer.
Helemaal eens met deze opinie van Herman van Dam. Ik zou de totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit bij grootschalige infiltratie nog willen toevoegen als tegenargument. Vanwege de enorme reponstijd vergroot je het risico op grootschalige grondwateroverlast gigantisch als je in het grootste deelsysteem van de Veluwe gaat infiltreren. De enorme schade die afgelopen jaar is opgetreden (en nog steeds oploopt) rond de Veluwe door excessieve natuurlijke infiltratie (alle neerslagrecords verbroken) mag daarvoor in mijn beeld als empirische waarschuwing worden opgevat.
Goed verhaal Herman, vanuit de hydrologie en het belang van de vegetatie