secundair logo knw 1

Het A&O fonds Waterschappen ondervroeg waterschappen en aanverwante organisaties over hun strategische personeelsplanning. De 26 waterschappen die de enquête invulden zijn allemaal bezig met het personeelsbeleid van de toekomst, maar de mate waarin verschilt.

“Er is echt iets aan de hand op de arbeidsmarkt”, zegt Erika Nehmelman van het A&O Fonds Waterschappen, kennispartner van de waterschappen op organisatiegebied. “Denk de vergrijzing, denk aan de invloed van digitalisering en Artificial Intelligence, die maakt dat werkzaamheden zullen verdwijnen of juist verschijnen.

Erika NehmelmanIn de achterban van het A&O Fonds zitten naast waterschappen en hoogheemraadschappen bijvoorbeeld ook dienstverleners als laboratoria en belastingkantoren. Er is voor deze organisaties alle reden om nu goed nadenken over de organisatie van de toekomst.”

En dat bedoelt het A&O Fonds Waterschappen dus met strategische personeelsplanning. Om te weten hoe het ervoor stond met deze planning, liet het fonds een inventarisatie uitvoeren door adviesbureau Berenschot. “We hoorden veel geluiden dat het in de praktijk niet altijd eenvoudig bleek om het proces van strategische personeelsplanning continu te onderhouden. Ook kregen we terug dat het soms een speeltje van de HR-afdeling bleef, terwijl het iets is dat de hele organisatie betreft.”

Uit de enquête en interviews van Berenschot bleek dat veel organisaties in de sector waterschappen aandacht hebben voor strategische personeelsplanning. “Eigenlijk zijn ze er allemaal wel in de één of andere vorm mee bezig. Dat vind ik persoonlijk heel erg positief. Je ziet wel dat ze er in verschillende mate mee bezig zijn. Opvallend aan de inventarisatie, en ook heel positief, was verder dat eigenlijk alle organisaties in de sector waterschappen de belangrijkheid van dit onderwerp onderstrepen.”

In de inventarisatie worden knelpunten, succesfactoren en ondersteuningsbehoeften van de waterschappen beschreven. “De grootste behoefte zit er eigenlijk in dat de waterschappers hebben laten weten te willen leren van en met elkaar. Daarom hebben we vanuit het A&O Fonds een platform opgezet dat om de zoveel tijd bij elkaar komt.”

Het platform is volgens Nehmelman bedoeld om best practices te delen. “Zo kunnen de deelnemers van succesverhalen leren en knelpunten oplossen. Dat kan variëren van heel concreet, bijvoorbeeld over het jaarlijks actualiseren van de personeelsplanning, tot meer strategisch, bijvoorbeeld over het vergroten van het draagvlak in de eigen organisatie.”

Bij de platformbijeenkomsten wordt ook vaak benadrukt hoe belangrijk het is dat de sector waterschappen keuzes durven maken voor de toekomst. “Niemand heeft een glazen bol. Niemand weet precies wat er zal gaan gebeuren. Daarom is het eigenlijk belangrijker om in beweging te komen, want daar leer je van. Dat maakt mensen en organisaties wendbaar en in staat om in te spelen op de veranderingen. Die komen namelijk sowieso en die zullen de werkzaamheden en organisaties veranderen. Het is dus heel zinnig om daar nu al mee aan de slag te gaan.”

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.