secundair logo knw 1

Huiseigenaren zijn niet goed op de hoogte van hun eigen verantwoordelijkheid als het er om gaat waterschade te beperken. Ze verwachten meer van overheden dan wettelijk is geregeld. Dat blijkt uit promotieonderzoek van planologe Karin Snel (Universiteit Utrecht).

Huiseigenaren in overstromingsrisicogebieden hebben de afgelopen jaren een steeds grotere rol gekregen bij het beperken van waterschade na overstromingen. Ze zijn zelf verantwoordelijk voor hun eigen terrein en worden aangemoedigd hun tuinen te vergroenen of groene daken aan te leggen. Nog maar enkele decennia geleden lag de verantwoordelijkheid met name bij de overheid. Dat dit beleid is veranderd, is bij veel huiseigenaren nog niet voldoende bekend.

Karin Snel 180 vk Karin SnelPlanologe Karin Snel, die in november promoveert aan de Universiteit Utrecht, onderzocht in drie overstromingsrisicogebieden (Zwolle, Dordrecht en Venlo) in Nederland en drie locaties in Engeland hoe de bewoners daar hun eigen verantwoordelijkheid zagen als het gaat om het beperken van waterschade. Ook vroeg ze hen wat ze van de verschillende overheden en verzekeraars verwachten.

Verwachtingspatroon
“De parallel tussen Engeland en Nederland is dat de bewoners meer van de overheden verwachten dan wettelijk eigenlijk geregeld is”, vertelt Snel. “In Engeland is de rol van de verzekeraars veel groter. Dat speelt bij ons minder. In Nederland zie je dat bewoners denken: ‘ik betaal waterschapsbelasting, daarmee voldoe ik wel aan mijn verantwoordelijkheid.’ Maar dat is niet zo. Ook zie je dat ze de rol van de gemeenten overschatten. Die zijn weliswaar verantwoordelijk voor riool en putten, maar zijn niet verplicht om een rioolsysteem te onderhouden dat piekwaterval aan zou moeten kunnen.”

Dit geeft volgens Snel aan dat er behoefte is aan een duidelijkere communicatie vanuit de overheid in de richting van huiseigenaren in het algemeen en zeker die in gebieden waar overstromingsrisico bestaat. “Pas als burgers op de hoogte zijn van zowel hun verantwoordelijkheden als de feitelijke overstromingsrisico’s, kunnen ze een goed geïnformeerde keuze maken. Het lastige bij dit verhaal is trouwens ook dat de overheid, bijvoorbeeld bij de tragedie in Limburg onlangs, besluit om ruimhartiger te compenseren dan wettelijk is vastgelegd. Het is goed dat die uitzonderingen mogelijk zijn, maar het wijst de inwoners feitelijk niet op hun verantwoordelijkheden.”

Er wordt op dit moment volgens Snel nog te veel gecommuniceerd op een manier die niet aansluit bij de belevingswereld van veel mensen. “De boodschap dat een overstroming een keer in de honderd jaar voor kan komen, geeft geen urgent beeld van de risico’s. Er zijn best communicatie-inspanningen, maar die moeten wat mij betreft wel veel duidelijker.”

Meer gebeuren
Hoewel Engeland dus geen lichtend voorbeeld is als het gaat om de communicatie van de verantwoordelijkheden, ook daar verwachten de inwoners meer van de overheden dan ze op basis van de wet zouden mogen verwachten. Maar Snel denkt dat de Engelsen wel verder zijn op het gebied van risicocommunicatie. “Daar lopen echt meerdere campagnes over de vraag wat je moet doen als er een overstroming aankomt. Engelsen weten beter dat je niet kunt verwachten dat er meteen een helikopter komt om je uit de penarie te halen. Daar zouden we wel van kunnen leren.”

Complicerend, aldus Snel, is wel dat er niet één communicatieboodschap of afzender voldoende zal zijn om alle huiseigenaren te bereiken. “We hebben eigenlijk vier profielen ontleed. Sommige mensen willen het liefst in algemene zin door de Rijksoverheid worden geïnformeerd. Anderen willen juist heel specifiek van hun gemeente of waterschap horen hoe hun situatie is, weer andere vinden communicatie wel belangrijk maar letten niet zo op de afzender. En er is ook een groep die aangeeft geen extra informatie nodig te hebben. Dus het is niet per se makkelijk, maar er moet wel meer gebeuren dan nu het geval is.”

 

MEER INFORMATIE
In november zal Karin Snel promoveren op het proefschrift ‘Flooded with expectations - Exploring the perspectives of residents at flood risk’. Dit is nog niet online na te lezen. In eerdere artikelen beschreef ze al wel deelgebieden van haar onderzoek:
The shifting position of homeowners in flood resilience: From recipients to key-stakeholders
Do the resilient things.’ Residents' perspectives on responsibilities for flood risk adaptation in England
More than a one-size-fits-all approach – tailoring flood risk communication to plural residents’ perspectives

Als deel van het promotie, werkte Snel ook mee aan een website die inwoners wil helpen overstromingsschade te vermijden. Lees hierover het H2O-actueel artikel:
Website helpt burgers hun woning waterproof te maken

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.