secundair logo knw 1

De Nederrijn bij Amerongen I Foto: Beeldbank Rijkswaterstaat / Joop van Houdt

Houd meer rekening met het drinkwaterbelang bij de bescherming van de waterkwaliteit in de grote rivieren en besteed meer aandacht aan stoffen die juist voor de productie van drinkwater relevant zijn. Daarvoor pleit een Europese coalitie van waterbedrijven uit zeventien landen waaronder Nederland.

Hieraan doen ongeveer 170 bedrijven mee die drinkwater halen uit rivierwater in de stroomgebieden van de Rijn, Maas, Schelde, Donau en Elbe. Zij hebben hun krachten gebundeld in verband met het Europese Rivier Memorandum (ERM) voor de kwalitatieve bescherming van drinkwaterbronnen. De coalitie heeft een brief gestuurd aan de nieuwe Europese Commissie onder leiding van Ursula von der Leyen, waarin wordt opgeroepen om de Kaderrichtlijn Water (KRW) onverkort voort te zetten en de richtlijn met criteria voor de bescherming van drinkwaterbronnen te concretiseren.

Gerard Stroomberg 180 vk 2 Gerard Stroomberg

De brief is echt gericht op de toekomst, vertelt directeur Gerard Stroomberg van RIWA-Rijn. “De drinkwaterfunctie blijft onderbelicht terwijl wij de problemen zien toenemen. Er moet een trendbreuk komen, willen we straks nog met eenvoudige duurzame methoden schoon en gezond drinkwater uit rivieren kunnen maken. Dat vergt de nodige inspanningen.”

Tweeledige boodschap
De boodschap van de drinkwaterbedrijven aan de Europese Commissie bestaat volgens Stroomberg uit twee delen. “Zorg ervoor dat het drinkwaterbelang normaal wordt meegewogen bij de bescherming van de waterkwaliteit in rivieren. Hierover staan veel goede dingen in de KRW, maar daarmee wordt in de praktijk nog te weinig gedaan. En verder: kijk bij het ontwikkelen van nieuw beleid voor oppervlaktewater ook naar de drinkwaterproductie. Leg problemen niet neer bij watergebruikers, maar bij vervuilers. Dat hebben we in Europa ook met elkaar afgesproken.”

RIWA-Rijn, een samenwerkingsverband van Nederlandse drinkwaterbedrijven met de Rijn als bron, constateert in het eigen jaarrapport 2018 dat het KRW-doel van verlaging van het zuiveringsniveau voor drinkwaterproductie nog niet wordt behaald. Een treurige vaststelling, vindt Stroomberg. “Het probleem speelt niet alleen in ons land, maar in heel Europa. Ondanks de vele inspanningen om de waterkwaliteit in rivieren te beschermen, is er vanuit het oogpunt van drinkwaterproductie geen vooruitgang geboekt.”

Ook niet-toxische stoffen belangrijk
De internationale ERM-coalitie wil dat in Europees verband meer aandacht wordt besteed aan stoffen die relevant zijn voor de drinkwaterproductie. De focus ligt nu op ecotoxicologie, licht Stroomberg toe. “Voor ons zijn ook stoffen belangrijk die niet toxisch zijn, maar waarvan we allemaal vinden dat zij niet in drinkwater niet thuishoren. We komen nog steeds stoffen tegen die niet aan de streefwaarden in het ERM voldoen.”

 'Vanuit het oogpunt van drinkwaterproductie is er geen vooruitgang geboekt'

Bij de bescherming van drinkwaterbronnen wordt geopereerd vanuit het voorzorgsprincipe: wat er niet in zit, hoeft er niet uit te worden gehaald. Dat is ook vastgelegd in de Europese regelgeving. De praktijk blijkt weerbarstig. Stroomberg: “De eerste vraag is vaak of een ontdekte stof toxisch is. Dit is het paard achter de wagen spannen. De drinkwaterbedrijven willen juist dat zij niet meer worden geconfronteerd met nieuwe probleemstoffen.”

Volgens Stroomberg is het belangrijk om bij het op de markt brengen van stoffen al oog te hebben voor eigenschappen als persistentie en mobiliteit. “In het verleden ging veel aandacht uit naar persistente stoffen die bioaccumuleren, omdat die zich ophopen in het lichaam. Het gevolg is dat er nu meer stoffen worden ontwikkeld die niet de eigenschap van bioaccumulatie hebben, maar juist mobiel zijn en nog steeds persistent. Zij zijn moeilijk te verwijderen bij waterzuivering. Daarom moet ook worden gekeken of nieuwe stoffen goed afbreekbaar zijn.”

Stappen richting nul emissies
Stroomberg merkt op dat de nieuwe Europese Commissie heeft aangegeven stappen te willen zetten richting nul emissies. “Dit klinkt in ieder geval goed. We zien onze brief als een ondersteuning daarvan. De huidige wet- en regelgeving bevat voldoende aanknopingspunten om de waterkwaliteit in rivieren te verbeteren voor de drinkwaterproductie. Laten we dat dus waarmaken.”

 

MEER INFORMATIE
Bericht van ERM-coalitie
Jaarrapport 2018 RIWA-Rijn
Jaarrapport 2018 RIWA-Maas

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.