secundair logo knw 1

In het Nederlandse oppervlaktewater zitten meer resten van geneesmiddelen dan veilig is voor waterorganismen. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM.

Het water uit de kraan is nog steeds prima te drinken, maar de drinkwaterbronnen komen wel in gevaar. In een reactie benadrukt Vewin, de vereniging van drinkwaterbedrijven, het belang van een aanpak van het probleem door de gehele waterketen.

In Nederland wordt per jaar naar schatting minstens 140 ton geneesmiddelresten via de rioolwaterzuivering op het oppervlaktewater geloosd - duidelijk meer dan de zeventien ton aan gewasbeschermingsmiddelen die in het oppervlaktewater terechtkomt.
Dat zet de kwaliteit van de drinkwaterbronnen onder druk, zeker door de combinatie van vergrijzing (meer medicijngebruik) en klimaatverandering (langdurig lage waterstanden). Van de ongeveer 2.000 werkzame stoffen in geneesmiddelen zijn van 80 de effecten op het milieu bekend. Daarvan zijn er vijf in hogere concentraties aangetroffen dan de concentratiegrens die veilig is voor waterorganismen.

"Wij zien dat de kwaliteit van het oppervlaktewater als bron voor drinkwater onder druk staat, mede door medicijnresten. Het RIVM toont met dit rapport dat onze zorgen terecht zijn," zegt Vewin-woordvoerder Patricia van der Linden.

Ze benadrukt het belang van de Ketenaanpak Medicijnresten uit water – waarin de rijksoverheid, de Unie van Waterschappen, drinkwaterbedrijven, gemeenten en verschillende partijen uit de zorgsector samenwerken om medicijnresten in oppervlakte- en grondwater terug te dringen.

"Op dit moment moeten drinkwaterbedrijven extra zuiveringen toepassen, terwijl in de Europese Kaderrichtlijn Water is afgesproken dat de kwaliteit van de bronnen omhoog moet en de zuiveringsinspanningen om drinkwater te maken omlaag kunnen. Daarom is het belangrijk dat iedereen in de keten doet wat hij kan. Bij voorkeur via maatregelen aan de bron; van de farmaceutische industrie tot aan zorgverleners tot aan de watersector. De drinkwaterbedrijven voeren nu al allerlei pilots uit, samen met zorgpartijen en waterschappen, om de emissie van medicijnresten naar drinkwaterbronnen zoveel mogelijk te beperken."

Lees het rapport Geneesmiddelen en waterkwaliteit op de website van het RIVM

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Beste Carel, in de podcast kun je vinden op Spotify en  Apple Podcasts. Je kunt hem ook online beluisteren via de link in het bericht
Mooi! Jammer dat ik de serie niet terugvind als ik zoek in de NRC Podcast app.
Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”