secundair logo knw 1

Op 14 juli overleed Ed Hulshof, na een ongelijke strijd op 74-jarige leeftijd. Ed Hulshof was directeur van WML, het drinkwaterbedrijf voor Limburg, van 2001 tot medio 2006.

Ed Hulshof vk 180 Ed HulshofEd was een relatieve nieuwkomer en buitenstaander in het ‘drinkwater’ destijds. Begonnen in een tijd dat het nog wel gebruikelijk was dat je als directeur uit de sector kwam en je opleiding in Delft of Wageningen had gehad in Water of Civiele techniek. Ed had een achtergrond in de chemie en het bedrijfsleven.

In zijn eerste interview in H2O wordt het ontbreken van een link met de waterbranche genoemd. Ed Hulshof daarover: “De chemie is juist eerder een bindende factor. De chemie en ook de biochemie spelen juist een belangrijke rol bij een waterbedrijf. Via chemische processen kun je de kwaliteit van het water vaststellen. In ieder geval word ik niet geplaagd door historisch beladen dossiers. En wellicht ben ik dan objectiever.”

Ed Hulshof maakte zich in zijn periode als directeur sterk voor de vorming van een waterketenbedrijf in Limburg. Een project waarbij waterbeheer, afvalwater en drinkwaterproductie in één bedrijf ondergebracht zouden worden. Helaas is dit project vlak voor een definitief akkoord door de andere partijen stopgezet. Ook was Ed Hulshof betrokken bij de afronding van Waterproductiebedrijf Heel, WML’s grootste productielocatie waar van Maaswater drinkwater wordt gemaakt. En voerde hij met Alexander Vos De Wael het overleg met de Vakbonden over de WWb-CAO.

Na zijn tijd bij WML bleef Ed Hulshof actief voor de sector. Hij trad toe tot de Board van IWA als thesaurier en bezocht wereldwijd de besturen van de bij IWA aangesloten landen. Verder trok hij samen met Chris Bruggink de kar van de Club van Gepensioneerde waterleiding Directeuren.

WML

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

Laatste reacties op onze artikelen

Duidelijk verhaal Marjolijn
Ik heb het gehele artikel slechts diagonaal gelezen maar wat ik al vast mis is dat het nog steeds geen beleid is om de bedrijven te (gaan) verbieden om ons nog een klein beetje goede gronddrinkwater te ge- of beter misbruiken voor proceskoeling. Hoogstens nog toe te staan in een gesloten circuit waardoor slechts incidenteel moet worden aangevuld en mits de warmte wordt hergebruikt, b.v. voor eigen of wijkverwarming. Zo kun je twee vliegen in een klap slaan (sorry voor de PvdD). En ja, dan moet er ook weer gecontroleerd en gehandhaafd gaan worden. Daar zal de politiek dan weer niet zo blij van worden. 
Vorig jaar 50m3 verbruikt dus mijn best gedaan en terug naar 30m3. Rekening 157.50 waarvan 31 voor water en de rest belasting en rechten. Denkt u nu echt dat ik dit jaar op een kuub meer of minder kijk. Ik geef t gras weer lekker water van de zomer.
Helemaal eens met deze opinie van Herman van Dam. Ik zou de totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit bij grootschalige infiltratie nog willen toevoegen als tegenargument. Vanwege de enorme reponstijd vergroot je het risico op grootschalige grondwateroverlast gigantisch als je in het grootste deelsysteem van de Veluwe gaat infiltreren. De enorme schade die afgelopen jaar is opgetreden (en nog steeds oploopt) rond de Veluwe door excessieve natuurlijke infiltratie (alle neerslagrecords verbroken) mag daarvoor in mijn beeld als empirische waarschuwing worden opgevat.
Goed verhaal Herman, vanuit de hydrologie en het belang van de vegetatie