secundair logo knw 1

Illustratie: RIVM

Medicijnen die het milieu belasten zijn niet makkelijk te vervangen door minder belastende alternatieven. Dat blijkt uit onderzoek van het RIVM.

Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) deed onderzoek naar mogelijkheden om minder schadelijke medicijnresten in het milieu terecht te laten komen. Dat kan door zuiveringstechnieken te verbeteren, maar een aanpak bij de bron kan in sommige gevallen efficiënter zijn, vertelt RIVM-onderzoeker Caroline Moermond. “Wat niet in het water komt, hoef je er ook niet uit te halen.” Het RIVM sprak met een groot aantal partijen uit de medicijnketen: beleidsmakers, fabrikanten, beoordelaars, zorgverleners, apothekers en waterzuiveraars. Uit die gesprekken is gebleken dat het vervangen van medicijnen vooralsnog te hoog gegrepen is.

Aan de bereidheid om mee te denken over milieuwinst, lag het niet. Maar voor alle partijen is ook helder dat het belang van de patiënt voorop staat, vertelt Moermond. “De milieusector wil nadrukkelijk niet op de stoel van de arts gaan zitten. Een milieurisico kan nooit een reden zijn om middelen van de markt te halen.”

In het onderzoek werden drie geneesmiddelen onder de loep genomen: diclofenac, metformine en fluoxetine. Gekeken werd of deze middelen vervangen kunnen worden door een minder milieubelastend alternatief. Conclusie: vooralsnog niet.

Moermond: “Vervangen blijkt op twee punten lastig. Ten eerste weten we van het alternatieve middel niet genoeg om met zekerheid te kunnen stellen dat het minder milieubelastend is en ten tweede is niet te garanderen dat de patiënt met het alternatief dezelfde kwaliteit van zorg houdt.”

Een middel als carbamazepine, veelgebruikt door mensen met epilepsie, heeft om die reden de onderzoeksfase niet eens gehaald. “Bij epilepsiepatiënten is het erg ingewikkeld om de medicijnen goed in te regelen. Zo’n middel kun je dus niet zomaar vervangen zonder consequenties voor de patiënt.”

Andere mogelijkheden om medicijnresten uit het afvalwater te weren, zijn er in sommige gevallen wél. Zo werd in het Deventer Ziekenhuis eerder een proef gedaan met patiënten die röntgencontrastmiddelen hadden gekregen. Die middelen zijn zeer milieubelastend als ze via het toilet in het milieu terechtkomen. De betreffende patiënten bleken “boven verwachting bereid” om hun ‘vervuilde’ urine in plaszakken op te vangen en daarna bij het huishoudelijk afval te doen. “Een veelbelovende stap”, aldus Moermond, hoewel vooral voor medicijnen die eenmalig of kortdurend worden gebruikt.

Naar milieuwinst bij structureel medicijngebruik moet verder onderzoek worden gedaan. Het RIVM stelt voor een afwegingskader te ontwikkelen waarin de milieubelasting van verschillende behandelingen met elkaar wordt vergeleken.

Klik hier voor het RIVM-rapport

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Mooi! Jammer dat ik de serie niet terugvind als ik zoek in de NRC Podcast app.
Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.