secundair logo knw 1

Op een plas voor waterberging in Weurt (bij Nijmegen) is vandaag een proef gestart met zonnepanelen die gemonteerd zijn op drijvende constructies op het water. Het staat bekend als Innozowa ofwel Innovatieve Zon-pv op Water. Doel is om een drijvend zonne-energiesysteem voor binnenwateren te ontwikkelen dat bijdraagt aan een beter ecosysteem.

Het is een proefproject van Waterschap Rivierenland, de onderzoeksgroep Photovoltaic Materials and Devices van TU Delft, waterbouwbedrijf Hakkers en ingenieursbureau Blue21.

Zonnepanelen op water hebben diverse voordelen. Zo kan de elektriciteitsopbrengst van een zonnepaneel op het water tot 30 procent hoger zijn dan van eenzelfde paneel op het land, door de reflectie van het (zon)licht door het water. Daarnaast kan het wateroppervlak op deze wijze nuttig gebruikt worden voor elektriciteitsopwekking.

Er kunnen echter ook nadelen optreden, zegt projectleider Bjorn Prudon van Waterschap Rivierenland. "Doordat er minder zonlicht in het water komt, kan de ecologische toestand van het water nadelig beïnvloed worden. En we moeten onderzoeken wat de invloed is van drijvende constructies op het onderhoud van het water en dat van de zonnepanelen zelf."

Revolutionair
Het systeem, dat zonvolgend is, geldt als revolutionair. Bij zonsopgang zijn de cellen naar het oosten gericht en door de dag heen kantelen ze mee met de stand van de zon. "Dat levert maar liefst 35 procent meer rendement op. Significant veel als je dat vergelijkt met de extra opbrengst van 5 procent door reflectie en 2 procent door koeling, zoals uit onderzoek blijkt", zegt Prudon.

Onder de drijfconstructies is nieuw leefgebied gecreëerd bestaande uit BESE-elementen. Prudon: "Deze biologisch afbreekbare structuur van aardappelzetmeel heeft veel gaatjes die jonge vissen een schuilplek bieden. Ook kan hier sediment ophopen waar planten wortel kunnen schieten. De BESE-elementen lossen uiteindelijk op in het water."

De Slufter
Dit is niet de eerste proef met drijvende zonnepanelen. Op het oppervlak van baggerdepot De Slufter zijn deze sinds 2016 getest. Dit project krijgt een vervolg op het Oostvoornse Meer, zo werd twee dagen geleden bekendgemaakt. Hier gaat TNO de komende maanden meetsystemen aanleggen alsmede een drijvende steiger met kleine testvelden met zonnepanelen.

 
Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

Laatste reacties op onze artikelen

Duidelijk verhaal Marjolijn
Ik heb het gehele artikel slechts diagonaal gelezen maar wat ik al vast mis is dat het nog steeds geen beleid is om de bedrijven te (gaan) verbieden om ons nog een klein beetje goede gronddrinkwater te ge- of beter misbruiken voor proceskoeling. Hoogstens nog toe te staan in een gesloten circuit waardoor slechts incidenteel moet worden aangevuld en mits de warmte wordt hergebruikt, b.v. voor eigen of wijkverwarming. Zo kun je twee vliegen in een klap slaan (sorry voor de PvdD). En ja, dan moet er ook weer gecontroleerd en gehandhaafd gaan worden. Daar zal de politiek dan weer niet zo blij van worden. 
Vorig jaar 50m3 verbruikt dus mijn best gedaan en terug naar 30m3. Rekening 157.50 waarvan 31 voor water en de rest belasting en rechten. Denkt u nu echt dat ik dit jaar op een kuub meer of minder kijk. Ik geef t gras weer lekker water van de zomer.
Helemaal eens met deze opinie van Herman van Dam. Ik zou de totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit bij grootschalige infiltratie nog willen toevoegen als tegenargument. Vanwege de enorme reponstijd vergroot je het risico op grootschalige grondwateroverlast gigantisch als je in het grootste deelsysteem van de Veluwe gaat infiltreren. De enorme schade die afgelopen jaar is opgetreden (en nog steeds oploopt) rond de Veluwe door excessieve natuurlijke infiltratie (alle neerslagrecords verbroken) mag daarvoor in mijn beeld als empirische waarschuwing worden opgevat.
Goed verhaal Herman, vanuit de hydrologie en het belang van de vegetatie