secundair logo knw 1

Silicaatvorming in industriële waterzuiveringssystemen treedt op wanneer opgelost silicium neerslaat en vaste afzettingen vormt die de efficiëntie en levensduur van apparatuur verminderen, onderhoudskosten verhogen en het risico op systeemstoringen vergroten | Illustratie Adam Malin/U.S. Dept. of Energy

Wetenschappers van Yale University en het Oak Ridge National Laboratory in de VS hebben voor het eerst een systematische verkenning uitgevoerd naar de rol van moleculaire structuren en functionele groepen van polymeer antiscalants bij het stabiliseren van oververzadigde kiezelzuuroplossingen. Deze oplossingen leiden tot vorming van silicaatverbindingen, die zich bijvoorbeeld afzetten aan de binnenzijde van waterleidingen en fittingen en de staat van de leidingen negatief beïnvloeden.

De onderzoekers stelden vast dat de sterke variaties in de prestaties van polymeer silicaat-antiscalants, die in eerdere studies zijn vastgesteld, toe te schrijven zijn aan de specifieke fysieke en chemische eigenschappen van de polymeren. Ook ontdekten ze dat polymeren met een combinatie van geladen amine- en ongeladen amidegroepen het meest geschikt zijn om silicaatvorming tegen te gaan. Een en ander is te lezen in de studie die is gepubliceerd in Environmental Science & Technology.

Silicium is in natuurlijke waterbronnen vaak aanwezig in de vorm van opgelost kiezelzuur. De aanwezigheid van silicium in water kan – onder bepaalde pH- en temperatuuromstandigheden – leiden tot de vorming van silicaatverbindingen, die zich bijvoorbeeld afzetten aan de binnenzijde van leidingen en fittingen.

Deze afzettingen (zoals siliciumdioxide) kunnen grote invloed hebben op de prestaties van waterleidingen: corrosie, verminderde doorstroming, verhoogde drukverliezen en uiteindelijk verstoppingen van leidingen. Dit kan optreden in verschillende (drink)waterinstallaties, zoals membranen voor reversed osmose, componenten van warmtewisselaars en pijpleidingen van installaties. Bovendien kunnen siliciumafzettingen bijdragen aan de vorming van biofilms, wat de waterkwaliteit verder kan aantasten en het risico op microbiologische besmetting kan vergroten.

Voor het beheersen van siliciumafzettingen in waterleidingen is een integrale aanpak nodig, inclusief regelmatige monitoring van siliciumniveaus, implementatie van geschikte behandelingstechnologieën en passende waterbehandelingsprotocollen. Een manier om silicaataanslag te bestrijden is door de pH van het water aan te passen, maar dit proces is vrij duur en verergert andere vormen van anorganische afzetting, zoals gips en calciet. Het gebruik van silicaatremmende polymeren als antiscalants is relatief nieuw.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

Laatste reacties op onze artikelen

@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest. 
De heer Revis is afkomstig uit een openlijk natuurvijandige partij als de VVD. Ook als wethouder RO in Den Haag is van hem geen enkel, ik herhaal, geen enkel groen feit bekend, tenzij ik iets heb gemist. SBB heeft zware klappen opgelopen door de Bleker-bezuinigingen. Zo is in de provincie Zuid-Holland de subsidie voor onderhoud en beheer gedaald van 45% naar 25%. SBB staat op het punt om natuur- en recreatiegebieden af te sluiten. Om in kabinetstermen te spreken een natuurcrisis. Ondanks dat we van de heer  Revis qua achtergrond niets mogen verwachten, zou hij, je weet het maar nooit, juist vanwege zijn achtergrond, SBB goede diensten kunnen bewijzen. Ik wens hem uiteraard veel succes en waar wij als KNNV-afdelingen Zuid-Holland kunnen steunen, zullen we dat beslist doen.
Huub van 't Hart, secretaris Natuurbescherming KNNV Natuurlijk Zuid-Holland