Water speelt een belangrijke rol in veel ideeën over de circulaire economie. Maar tussen de werelden van de circulaire economie en de waterwereld lijkt soms wat begripsverwarring te heersen. Want wat wordt eigenlijk bedoeld met hergebruik van water? En wat is de precieze betekenis van het opslaan van water?
Drie wetenschappers van Nederlandse kennisinstellingen ontwierpen een framework voor onderzoekers, professionals en beleidsbepalers met een consistente terminologie en duidelijke omschrijvingen van de circulaire economie van water. “En dat is nodig ook, want het gebrek aan een uniforme taal leidt ertoe dat er kansen worden gemist”, zegt Stefania Munaretto, onderzoeker van KWR. “Dit terwijl inzicht in de circulaire economie van water van cruciaal belang is voor de watersector om nieuwe kansen in duurzaam waterbeheer te kunnen benutten.”
Stefania Munaretto“Je ziet dat water een unieke rol speelt in de circulaire economie. Het is duidelijk te onderscheiden van goederen die geproduceerd worden”, legt Munaretto uit. “Dat zie je terug in de begrippen die gebruikt worden. Hergebruik betekent in de circulaire wereld dat iets opnieuw gebruikt wordt in de staat waarin het zich bevindt. In de waterwereld wordt met hergebruik bedoeld dat water wordt behandeld en daarna weer wordt gebruikt. Voor bijvoorbeeld beleidsbepalers, maar ook voor wetenschappers en waterprofessionals, is het belangrijk om een gedeelde taal te hebben. Dat leidt namelijk tot een gedeeld begrip van de uitdagingen waar we voor staan.”
Munaretto deed het onderzoek samen met KWR-collega Caro Mooren en Piero Morseletto van de Vrije Universiteit. Morseletto is de hoofdauteur van het uit het onderzoek voortvloeiende artikel: ‘Circular Economy of Water: Definition, Strategies and Challenges’.
Strategieën
“In dit artikel hebben we niet alleen definities willen geven, maar ook strategieën benoemd om tot een circulaire watereconomie te komen. Ook gaan we in op de uitdagingen op het gebied van wetgeving, governance en implementatie, die komen kijken bij een transitie naar de circulaire economie van water.”
In het artikel komen de wetenschappers allereerst tot een definitie van de circulaire watereconomie zelf. Ze noemen het ‘een economisch kader voor het verminderen, behouden en optimaliseren van het gebruik van water door het vermijden van verspilling, een efficiënt gebruik en het behoud van kwaliteit, terwijl de bescherming en het behoud van het milieu worden gewaarborgd.’
Uit deze definitie leidden Munaretto en haar collega’s negen strategieën af: Rethink, Avoid, Reduce, Replace, Reuse, Recycle, Cascade, Store en Recover. “Om wat voorbeelden te noemen: Reuse (hergebruik) zien we bijvoorbeeld als het opnieuw gebruiken van water voor hetzelfde of een ander doel zonder enige behandeling. Recyclen zien we als het na behandeling weer water gebruiken voor dezelfde of andere doeleinden. Terwijl Recover juist weer verwijst naar het terugwinnen van waardevolle materialen en het vasthouden of opwekken van energie.”
Munaretto hoopt dat het onderzoek een startpunt voor een bredere discussie over de circulaire economie van water kan zijn. “Het begint ermee dat we in de wetenschap en als beleid wordt gemaakt over hetzelfde praten. De eerste reacties zijn alvast positief, verschillende projecten en wetenschappers hebben al aangegeven onze voorstellen over te nemen. Met een artikel zijn we er misschien nog niet, maar als we op deze manier een duurzame maatschappij dichterbij kunnen brengen, dan is onze missie al geslaagd.”
MEER INFORMATIE
‘Circular Economy of Water: Definition, Strategies and Challenges’
