Het Deltaplan Biodiversiteitsherstel lanceert een kennis- en innovatieagenda met een overzicht van relevante kennislacunes en innovatieopgaven voor het herstel van de biodiversiteit in Nederland. Op zeven domeinen, waaronder water, zijn de meest urgente opgaven en meest bepalende belemmeringen in kaart gebracht.
Het Deltaplan Biodiversiteitsherstel is een platform waar verschillende bedrijven, agrarische organisaties, banken, natuurorganisaties, wetenschappers, overheden, onder andere waterschappen, en particulieren zijn aangesloten, met als doel in 2030 het Nederlandse biodiversiteitsverlies om te buigen naar biodiversiteitsherstel.
“Deze doelstelling kunnen we alleen bereiken als we heel goed weten waar de kennislacunes zitten en welke innovatieopgaven er zijn. Met deze kennis- en innovatieagenda hebben we dit geanalyseerd”, vertelt Amber Laan. Laan is trekker van de Deltaplanwerkgroep Kennis, inovatie en educatie, die samen met collega’s de agenda opstelde.
“Het is eigenlijk een spiegel voor alle stakeholders”, vervolgt Laan. “In de agenda hebben we in de breedste zin van het woord, en voor alle betrokken sectoren, vast willen leggen wat er speelt en wat de knelpunten zijn.”
Daarbij wordt in de agenda onderscheid gemaakt tussen zeven domeinen: land- en tuinbouw, openbare ruimte, stad, water, natuur, bossen en de financiële sector. “Elk domein heeft hierbij zijn eigen karakteristieken, maar je ziet ook wel overeenkomsten terug. Een grote uitdaging is bijvoorbeeld het vinden van draagvlak binnen de eigen organisatie om biodiversiteitsherstel te bevorderen. Het is een uitdaging om het verbeteren van de biodiversiteit echt een eigen waarde te laten zijn.”
Uitdagingen water
De grootste opgave voor biodiversiteitsherstel in het water is volgens de opstellers van de agenda het terugdringen van de huidige invloed van nutriënten en bestrijdingsmiddelen op de waterkwaliteit. De inrichting van het watersysteem en het waterbeheer zijn volgens deze agenda voornamelijk gericht op de waterkwantiteit. Er wordt gepleit voor een andere inrichting van het watersysteem om te komen tot een netwerk door heel Nederland met schoon water, natuurlijke oevers en dijken met een hogere biodiversiteit.
Om de leerpunten uit de kennis- en innovatieagenda ook daadwerkelijk in de praktijk om te zetten, willen Laan en haar collega’s dat één of meerdere partijen zich gezamenlijk in de verschillende sectoren zich opwerpen als eigenaar van de verschillende knelpunten. In de watersector gaat het dan onder andere over het verminderen van de emissie van nutriënten en gewasbescherming, het combineren van biodiversiteitsdoelstellingen met andere inspanningen en de samenwerking van partijen met verantwoordelijk voor het water en voor het land.
“We gaan daarom eerst in het werkgroep kijken bij welke stakeholders welke uitdaging logischerwijs zou passen”, legt Laan uit. “Daarnaast gaan we kijken of er aansluiting bij bestaande onderzoeksprogramma’s mogelijk is. Er is door heel veel mensen heel hard gewerkt aan deze agenda, maar het is natuurlijk wel een startpunt. We willen hier nu verder mee en ervoor zorgen dat knelpunten worden aangepakt en de innovaties in de praktijk worden uitgerold.”
MEER INFORMATIE
Kennis- en innovatieagenda voor biodiversiteit
