secundair logo knw 1

Een huis achter de dijk in de Lopikerwaard. Foto RWS

Nederlanders hebben veel vertrouwen in Rijkswaterstaat en de waterschappen, maar dat is vooral gebaseerd op hun historische reputatie in de strijd tegen het water. Kritischer zijn ze als het gaat om relatief nieuwe uitdagingen als droogte en waterkwaliteit, zo blijkt uit onderzoek van Wageningen University & Research.

Het algehele vertrouwen in Rijkswaterstaat en de waterschappen wordt volgens de onderzoekers vooral bepaald door het vertrouwen dat burgers hebben in de capaciteiten van deze overheidsinstanties om hen te beschermen tegen hoogwater en overstromingen. Als rapportcijfer krijgt Rijkswaterstaat een 7,8 en de waterschappen een 7,6.

Net iets minder vertrouwen is er dat deze organisaties ook tot succesvolle oplossingen komen voor uitdagingen op het gebied van verdroging, waterkwaliteit en natuurbeheer. Rijkswaterstaat krijgt voor deze andere kerntaken gemiddeld een 7,4, de waterschappen een 7,3.

Dat is nog altijd royaal hoger dan het algemene politieke vertrouwen (5,1), constateren de onderzoekers Jasper de Vries, Remko Voogd en Raoul Beunen. "Maar het vertrouwen in de waterbeheerders is niet vanzelfsprekend en kent verschillende bedreigingen", waarschuwen ze ook.

Meer discussie
De algemene trend is dat het vertrouwen in overheidsinstellingen afneemt. Tot nu toe was niet bekend of dit ook geldt voor overheden die verantwoordelijk zijn voor waterbeheer. De Wageningse wetenschappers zetten daarom in maart 2020, net voordat de coronamaatregelen van kracht werden en ruim voor de overstromingen in Limburg, een online vragenlijst uit onder 2262 Nederlanders. De uitkomsten publiceerden ze onlangs in het Journal of Environmental Management.

Op basis van hun onderzoek signaleren ze "een zeer sterke relatie" tussen beide soorten vertrouwen. Burgers die een relatief laag vertrouwen hebben in de politiek, hebben over het algemeen ook het minste vertrouwen in de waterbeheerders. Dit geldt met name voor het tegengaan van verdroging en voor natuurbeheer.

Heel verrassend vinden ze dit niet. "Over deze taken is meer discussie in de samenleving dan over de vraag of we droge voeten willen houden."

Hoge verwachtingen
Wat de onderzoekers wel verrast, is dat meer kennis van waterbeheer niet vanzelfsprekend blijkt te leiden tot meer vertrouwen. Hun verklaring luidt dat meer inzicht in beheer samengaat met meer inzicht in de risico’s.

"Dit maakt burgers kritischer, waardoor zij geneigd zijn de lat voor het waterbeheer hoger te leggen. Van waterbeheerders wordt dan verwacht dat zij alle risico’s kunnen wegnemen. Een verwachting die moeilijk kan worden waargemaakt."

Het beter informeren van burgers kan vooral helpen om het vertrouwen van mensen die zich nu middelmatig geïnformeerd voelen te versterken, door ervoor te zorgen dat deze groep echt goed op de hoogte raakt van het waterbeheer, aldus een van de aanbevelingen.

 

MEER INFORMATIE
Onderzoeksverslag Het Nederlands Waterbeheer

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.