secundair logo knw 1

Waterschappen met een evenwichtige zetelverdeling onder de vier categorieën bedrijven in de besluitvorming veel politiek. Dat betekent dat bestuursleden van deze schappen meer met eigen belang en partijvorming bezig zijn dan goed is voor de organisatie. Gevolg is onder meer dat het waterschap minder innovatieve projecten op poten zet.

Dat schrijft Koen van den Oever in zijn proefschrift ‘Uncharted waters: A behavioral approach to when, why and which organizational changes are adopted’ dat hij morgen op de Tilburg University verdedigt bij zijn promotie. Van den Oever werkt als adviseur lokale overheid bij de adviesorganisatie BDO. Hij is daarnaast universitair docent advisering strategievraagstukken aan Tilburg University.

Aan de hand van een analyse van de notulen van alle algemeen bestuursvergaderingen tussen 2008 en 2014 heeft Van den Oever de mate van politieke besluitvorming gemeten bij waterschappen. Hij stelt vast dat een bestuur politieker handelt als er sprake is van een evenwichtige verdeling van zetels over de vier categorieën die in het bestuur zitten, te weten inwoners, boeren, natuurbeheerders en bedrijven. Politieke handelen beïnvloedt de besluitvorming, aldus de promovendus. “Vooral bij sterk uiteenlopende belangen groeit de kans op het achterhouden van informatie, redeneren vanuit eigen belang(en) en partijvorming.”

Vistrappen
Politieke besluitvorming binnen het bestuur van waterschappen hindert onder meer innovatie, aldus Van den Oever. Als voorbeeld noemt hij de aanleg van vistrappen. “Zo’n initiatief kan wel belangrijk zijn voor de subgroep ‘Natuur’, maar krijgt minder snel goedkeuring van andere categorieën zoals ‘Ingezetenen’ waardoor zo’n project kan stranden.”

Als ander voorbeeld noemt de promovendus het plaatsen van bomen in watergangen. Door de bomen kunnen vissen zich beter voortplanten en hebben ze een natuurlijke schuilplaats. “Maar u kunt zich waarschijnlijk wel indenken dat er over zulke projecten anders wordt gedacht tussen verschillende categorieën.”

Van den Oever heeft onderzoek gedaan naar alle waterschappen, vertelt hij. “Ik heb gekeken naar de mate waarin de zetels verdeeld waren onder de vier categorieën, de mate waarin het besluitvormingsproces politiek was of niet en naar innovativiteit van de waterschappen.” In zijn analyse heeft hij ook naar andere factoren gekeken die van invloed kunnen zijn op de innovativiteit van een organisatie, vertelt de promovendus. “Als je dan de waterschappen met elkaar vergelijkt, blijkt dat de organisaties die een meer evenwichtige zetelverdeling hebben ook een meer politiek besluitvormingsproces hebben.”

Meer legitimiteit
De promovendus wil niet zeggen dat politieke besluitvorming per definitie slecht is. “Vanuit het perspectief van innovatie zou ik zeggen dat het slecht is, maar het kan ook allerlei voordelen hebben die ik niet mee heb genomen in mijn proefschrift. Een evenwichtige zetelverdeling zou de organisatie bijvoorbeeld meer legitimiteit kunnen geven. Ik ben dan ook heel voorzichtig in mijn aanbevelingen om die zetelverdeling aan te passen. Overigens weten we wel uit de literatuur dat meer politieke strategische besluitvorming binnen bedrijven leidt tot lagere prestaties - bijvoorbeeld in de omzet. Of dit ook zo is bij de waterschappen, zou verder onderzocht moeten worden.” 

Uit het onderzoek van Van den Oever komt naar voren dat politieke besluitvorming op korte termijn juist voordelig kan zijn voor een waterschap in specifieke gevallen. “De kracht om op te komen voor je eigenbelang kan bijvoorbeeld goed van pas komen voor het waterschap in samenwerkingsverbanden. De keerzijde is dat op de langere termijn de andere waterschappen in zo’n samenwerkingsverband een politieker waterschap juist afstraffen op zijn instelling.”

Aanbevelingen
Van den Oever pleit voor meer rationaliteit binnen de strategische besluitvorming van waterschappen. Hij geeft in zijn proefschrift als aanbevelingen: “Wees bewust van de toenemende politieke besluitvorming bij een evenwichtige zetelverdeling. Stimuleer duidelijke en uitgebreide analyses als ondersteuning van het besluitvormingsproces. Daag andere bestuursleden uit om daarmee hun besluiten te onderbouwen en bestrijd claims die politiek gedreven zijn. Vraag om heldere uitleg als een bestuurslid ergens zijn mening over geeft.”

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Mooi! Jammer dat ik de serie niet terugvind als ik zoek in de NRC Podcast app.
Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.