secundair logo knw 1

De productiviteit van de drinkwatersector is de afgelopen decennia behoorlijk toegenomen. Vanaf 2000 noteert de sector een productiviteitsgroei van 3,5 procent per jaar. Dit blijkt uit onderzoek van IPSE Studies naar de productiviteitsontwikkelingen tussen 1980 en 2015 in de netwerksectoren drinkwater, energie en spoorwegen.

De productiviteit van de drie sectoren, drinkwater , energie en spoorwegen, is gegroeid. Tussen 1980 en 2015 bedroeg de gemiddelde productiviteitsgroei 1,5 tot 2 procent per jaar. De productie in de drinkwatersector groeide bijna elk jaar in de onderzochte periode, maar pas vanaf de eeuwwisseling echt hard. Met een groeipercentage van 3,5 procent per jaar sinds 2000 presteert de sector beter dan bijvoorbeeld de industrie (0,3 procent groei) en de IT-sector (1 procent groei). De groei is vooral te danken aan het grotere aantal aansluitingen dat door de drinkwatersector wordt bereikt.

De onderzoekers van IPSE vermoeden dat de drinkwaterbenchmark een substantiële bijdrage aan de productiviteitsgroei levert. De, vanaf 1997 vrijwillige, en vanaf 2011 wettelijk verplichte, bedrijfsvergelijking heeft haar vruchten afgeworpen. “De bedrijfsvergelijking,” zo schrijven de onderzoekers, “fungeert hier als een vorm van concurrentie, waarbij drinkwaterbedrijven niet willen achterblijven ten opzichte van elkaar.” Volgens de auteurs neemt dit effect wel af. “Wellicht,” zo staat in het rapport, “houdt dit verband met het gering aantal drinkwaterbedrijven dat nog actief is in ons land, waardoor een adequate vergelijking lastig is.”

In het rapport wordt nog opgemerkt dat de eigenlijke productiviteitsgroei in de drinkwatersector hoger kan liggen dan de gemeten groei. In het rekenmodel wordt namelijk onvoldoende rekening gehouden met kwaliteitsaanpassingen (stijgende drinkwaterkwaliteit en klanttevredenheid, vervangingen van leidingmateriaal van het waterleidingnetwerk).

Het onderzoek van IPSE Studies (een samenwerkingsverband van de TU Delft, het CAOP – een kennis- en dienstencentrum op het gebied van arbeidszaken in het publieke domein, en de Erasmus Universiteit Rotterdam) maakt deel uit van een door het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties gesubsidieerd programma voor onderzoek en kennisdeling met betrekking tot sturing, innovaties en productiviteit in de publieke sector.

Het rapport “Productiviteit van overheidsbeleid, Deel IV, De Nederlandse netwerksectoren, 1980-2015, kunt u hier downloaden

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.