secundair logo knw 1

De aanwezigheid van medicijnresten in struviet wordt als belangrijkste onzekerheid gezien (foto: Waternet)

Er zijn geen concrete aanwijzingen dat het winnen van struviet uit rioolwater leidt tot risico’s voor mens en milieu, stelt het RIVM. Maar vanwege beperkte meetgegevens is hierover geen zekerheid. Daarom wordt nader onderzoek gedaan.

Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu trekt deze conclusie in een studie, waarin gegevens uit de literatuur en meetgegevens van Waternet onder de loep zijn genomen. Struviet is een fosfaatgrondstof voor mest en wordt op relatief grote schaal teruggewonnen uit rioolwaterslib. Struviet heeft een afvalstatus. Dat vormt een juridische belemmering voor de algemene toepasbaarheid. Ook hebben waterschappen een vergunning nodig voor het verwerken van de afvalstof.

De waterbeheerders hebben er daarom belang bij dat struviet als grondstof is gelabeld en niet meer als afval. Dan moet wel duidelijk zijn of de toepassing van struviet mogelijk ongunstige effecten voor gezondheid en milieu heeft. Die duidelijkheid is er nog niet, aldus het RIVM. Daarvoor is het aantal beschikbare gegevens te beperkt. Het RIVM heeft in de studie het productieproces bij Waternet als voorbeeld genomen. Het Amsterdamse watercyclusbedrijf wint struviet terug door kristallisatie uit uitgegist zuiveringsslib (AirPrex proces). De onderzoekers zien dit als het proces met relatief de meeste kans op vervuiling in het product, vergeleken met bijvoorbeeld een proces waarin de stap van thermische druk hydrolyse is opgenomen.

De RIVM-onderzoekers hebben gekeken naar de aanwezigheid van medicijnresten, ziekteverwekkers (pathogenen) en antibioticaresistente micro-organismen. Zij stellen dat er op basis van de metingen geen eenduidig antwoord is te geven op de vraag of medicijnresten worden opgenomen in het struvietkristal. Hetzelfde geldt voor de tegenovergestelde vraag, dus of medicijnresten niet worden opgenomen. De onderzoekers achten het verder niet waarschijnlijk dat pathogenen in teruggewonnen struviet risico’s opleveren, maar kunnen dat niet uitsluiten. Wat betreft antibioticaresistentie: op basis van de huidige kennis is het niet mogelijk om inzicht in de aanwezigheid in struviet te krijgen.

De partijen die bij de studie zijn betrokken, zien de aanwezigheid van medicijnresten als de belangrijkste onzekerheid. Behalve het RIVM en Waternet gaat het om AquaMinerals, Rijkswaterstaat, de Unie van Waterschappen en de ministeries van Infrastructuur en Waterstaat en van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Zij hebben besloten tot een tweede stap: het meten van medicijnresten in struviet door de waterschappen. Het RIVM beoordeelt de nieuwe meetgegevens.

Meer informatie

RIVM-rapport Medicijnresten, pathogenen en antibioticaresistentie in struviet uit Nederlands huishoudelijk afvalwater

Bericht STOWA-brochure Fosfor, de kansen en uitdagingen voor de waterschappen

Vakartikel Struviet: hoofdpijndossier of succesverhaal?

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.